روزی 5000 میشود سالی 1,825,000 تومان ,پول خوبی است برو شکر خدا را هم بکن . نوش جانت.

از مثبت و منفی ها و نظرات معلومه اکثر مخاطبای تابناک خانما هستن. نتیجتاً تابناک رسانه ای زنانه

سلام دوستان،هموزخوبه روزی پنج ت میده،شوهرمن که تویه ماه شایدده تومانم بهم پول توجیبی‌ نمیده،همچی خودش میخره،سرولباس ،مخارج همچیمومیده،امامن دوست ندارم واسه کوچک تذین چبزیم که بخوام بگیرم اول بایدبهش بگم،تاپول بده خسته شدم ازخساستش،خداکمکم کنه،مرسی نظربدید

نظرات تو حلقم.خدارو شکر من ماهی سیصد میگیرم البته خرج دکتر و گاهی خونه با منه

واقعا برای همه مردها متاسفن ای کاش زن بودن گیر یکی مثل خودشون شایدم بدتر می افتادن اونوقت میدیدم بازم بلبل زبونی میکردن یکی نیست بگه آهای مردهای خسیس پولاتون و سر قبر کی میخواین ببرین چال کنید که دلتون نمیاد به زنهاتون پول بدین البته با اون مردهایی هستم که وضعشون خوبه ولی خسیسن یا فکر میکنند اگر به زن پول بدن زنشون پرو میشه آخه از شوهراشون پول طلب نکنن برن از بقاله سر کوچه طلب کنند

ولی از نظرات مردم غیور همیشه در صحنه خیلی بشاش شدم
خسته نباشین
خیلی وقت بود اینجوری نخندیده بودم
شوهر من روزی 100 رو نزاره رو میز و بره من فرداش بای بایم

شوهر من مرد خیلی خوبیه اگر داشته باشه دریغ نمیکنه مشکل اینجاست با این حقوقها هیچ وقت نداره اگر خودم کار نکنم هیچی چند ماهی تصمیم گرفتم بیخیال کار شم هر چی طلا داشتم مجبور شدم بفروشم

خداازشون نگذره ...

سلام

من همسرم قرار شد روزی ده هزار تومن بده.ولی هرماه دعوا داریم سرش.یه بار میگه روزانه میدم سختم نباشه.یه بار میگه نه بزار جمع شه ماهیانه میدم.بعد سرماه میشه میگه چه زیاد شد.بعد من میشینم گریه میکنم دعوا میکنیم تا دو هفته خوبه دوباره نمیده پول.میگم باااا یه بچه مدرسه ای هم پول تو جیبی داره من ندارم.البته بگم همه ی خرجای خونه پای خودشه.من قبلا شاغل بودم مجرد بودم سر یه مسائلی دیگه کار نکردم.۹۰۰ میگرفتم زندگیمم میکردم.اما با این اوصاف بازم به ماهی ۳۰۰ راضی شدم.گفتم باز خوبه اینم صرفه جویی میکنم یکم.آخه خیلی ولخرج بودم.الان نه.کارم که قربونش برم نیست.همسرم قبل ازدواج گفت من درآمدم خوبه ماهیانه ۴ تومن درآمد دارم.من اول ازدواج گفتم من خیلی پول پرستم.صادقانه گفتم من پول از هرچیزی واسم مهمتره.گفت منم وضعم خوبه.اما الان از ماهی ۳۰۰ دریغ میکنه.میگم ۳۰۰ بده من خودم برنامه ریزی میکنم واس خریدای شخصیم.باز دعوا داریم سر این چندرغاز.میگه تو ولخرجی نمیتوتی پول نگه داری.چون شاغل بودم پس انداز داشتم وام ازدواج گرفتم جهیزیمو خریدمو یه مقدارم پس انداز کردم از اون پس اندازام ۱۲ ماهه دارم قسط وام ازدواجم میدمو.اوایل میگفت کمکت میکنم جهیزیتو بخری.کمک که نکرد هیچ حتی تا الان یه دونه قسطشم نداده.خیلی دروغگوهه.خیلی به سرم میزنه ترکش کنم.اما نگران پدر و مادرمم.بعد عمری آرزو داشتن شوهر کنیم حالا سقف آرزوهاشونو بریزم نامردیه.میگم بسوزو بساز اما پس عمرم چی؟؟؟؟؟؟؟؟موندم خودمو انتخاب کنم یا خانوادمو.دلم میسوزه واسشون گناه دارن.بینهایت مظلومن