این جوک ها از قبل بین مردم بوده. چیز جدیدی نیست که کسی نگران باشه. بالاخره هر وقت تجدد نمودی پیدا میکنه عده ای از افراد هستند که نگران عواقبش احتمال اون نمود میشن. تا اینجا خوبه و خیرخواهیه. اما وقتی کار به توهم و سیاه نمایی برسه اونوقت دیگه خیرخواهی مطرح نیست و احتمالا نگارنده از همین دسته افراده. گرچه در ظاهر ژست خیرخواهی می گیره اما در انتها با جمله ی "...یا حتی به بخشیدن عطای این ارتباط رایگان به لقایش ختم شود." دستش رو میشه.
الان یه عده می آن نظر می گذارند که "مردم هیچ دل خوشی ندارند" "چرا تو امور خصوصی مردم دخالت می کنید؟" "می خواهید این هم ممنوع کنید!" و از این نظرهای سخیف و توجیه کننده که هیچ دلیل و منطقی پشت آنها نیست.
لطفا یک دلیل عقلی برای رد این پرانتز بیاورید و لطفا به مساله کمی دلخوشی مردم ارجاع ندهید:
"جوک هایی که که بر خلاف لطیفه های با نمک، هیچ نتیجه قابل دفاعی برای جامعه به ارمغان نمیآورند، بلکه یا مستقیم زمینه ترور شخصیتی برخی اشخاص، بعضی قومیت ها را فراهم میآورند و یا موجبات تخریبشان به مرور زمان را فراهم میآورند."
آدم به خودش بستگی داره که چه جوکی براش بیاد... آدم اکر با ایمان باشه و خدا رو ببینه به اطرافیان و دوستانش اجازه نمیده هر جوکی رو براش بفرستن و اگه چیز ناجوری فرستادن فوری بشون تذکر میده که قلانی من اهل این حرفا نیستم. دیگه از این چیزا نفرست برا من. و از این هم بالاتر کسی که خودش پاک و مومن باشه رفقای پاک و مومنی هم داره و باید داشته باشه که طبیعتا اونها هم چیز زشتی نمیفرستن براش چون از قماش خودشن. نویسنده محترم لطفا شلوغش نکن.
واقعا این اسمارت فون ها آرامش انسان رو صلب میکنند. اصلا یه انسان مگه چقدر احتیاج به در ارتباط بودن با بقیه داره!؟ هر جا میشینیم یکسره صدای دینگ دینگ وایبر دیگران رو میشنویم
اینایی که مخالف وایبرن
نظر منو بخونن یکم فکر کنن
من خودم از 14 سالگی با دنیای مجازی آشنا شدم و الان 26 سالمه
درسته که محدودیت چیز خوبی نیست اما دنیای مجازی ما بخواهیم یا نخواهیم تحت تاثیر محدودیت های دنیای بیرونی ما قرار میگیره
و درست استفاده کردنش یه چیز عادی نیست.
البته یه سنی داره گپ زدن های مجازی