من خيلي براي تلويزيون متاسف هستم .ديشب از شبكه نمايش بعد سالها خواستم معرفي افراد برتر جشنواره فيلم فجر راببينم كه موضوعي حالم را گرفت و به شعور من و هر ايراني توهين كرد.زماني كه فرد برگزيده خانم بود به هيچ وجه تصوير اين خانم از نماي نزديك نشون داده نميشد كه شخصي كه پاي تلويزيون نشته بتواند اين شخص را ببيند.در اين هنگام يا حضار سالن را نشان ميدادند يا مجري برنامه را.مگه اين خانم ها چه پوششي داشتند يا بي حجاب بودند كه به شعور ببيننده توهين ميكنند.

بالای 100 نفر پشت در مونده بودیم. اگه خواستید فیلمشو براتون بفرستیم.

واقعا باید رساته ملی خجالت بکشد
پخش اسکار بماند، پخش از تلویزیون بماند، حداقل کاش می گذاشتند از طریق رادیو درست گوش بدیم
من از طریق رادیو گوش میدادم، مجری های بی مزه فقط برای این بودند که اگر وسط جشنواره کسی کوچکترین حرفی زد با روده درازی حرف اورا قطع کنند و نگذارند مخاطب بفهمد در سالن چه خبر است

به خدا از این رفتارها خسته شدیم!

از بی فرهنگی تماشاگران در شامگاه سه شنبه در سینما آفریقا هم گزارشی تهیه کنید که تماشاگران سانس قبل با وقاهت تمام سالن سینما را ترک نکردند تا عصر یخبندان را به تماشا بنشینند و تماشاگران بلیط به دست پشت درهای بسته سینما ماندند پس از اعتراضهای بسیار در های سینما بعد از یک ساعت باز شد اما جایی برای نشستن در سالن نبود عده بسیاری روی زمین و پله نشستند و بسیاری نیز سینما را ترک کردند.

اونایی که مراسم کن و گلدن گلاب و اسکار دیدند میدونند جشنواره فجر کجا و اونا کجا...از لحاظ فنی من نمیدونم چون سینماگر نیستم ولی به عنوان یه ببینده مراسم بسیار بی نظم و به قول مهران مدیری بورین...و طولانی...جشواره پر از آدم هایی بود که کسی نمی شناختشون...هیات داوران به نظرم ضعیف حالا غیر از مجیدی و اسکندری..
تلویزیونم که شورش رو درآورده بود و این نچسب بودن جشنواره رو دو چندان کرد...

پخش زنده این مراسم از کدوم شبکه ماهواره ای پخش میشد؟
چون نتونستیم ببینیم!!

اولا سینمای ما حداقل از صنعت،سیاست ،بهداشت و اقتصاد مملکت وضع به مراتب بهتری داره.... دلیلش هم اینه که در تمام دنیا معدود کشورهایی هستند که سینمای هویت دار داشته باشن و ایران یکی از این کشورهاست و در دنیا پذیرفته شده و حتی تأثیرگذار است. آیا صنعت و سیاست ما اینقدر تو دنیا جا داره؟ اصلا کلا وضع خوبی تو خود کشور ماداره؟
دوماً تو ایران همه چیز رو با قبل از انقلاب مقایسه می کنند حتی موبایل و اینترنت رو... حالا اگه سینما را با سالهای قبل و حتی بعد از انقلاب مقایسه کنیم حتما فیلم های معدود شاخص دیده می شود و بقیه فیلم های بسیاار سطح پایین حتی در زمان خودش... اما الان قطعا وضع متفاوت است و این به برکت بالار فتن دانش هنرمندان و تعاملات جهانی است و نه چیز دیگر
سوماً اگر هر پدیده ی دیگری که اتفاقا کمترین بودجه به آن تعلق می گیرد و متاسفانه حتی از سوی برخی از مردم نیز دزدی از آن می شود( با خرید کپی و یا دانلود فیلم ها) جای سینما بود حتما الان نابود شده بود. حال به این اضافه کنید رفتارهای گروهی افراطی اقلیت که هرگز سینما نرفته اند و شنیده اند فیلمی فلان است و بهمان و سریع جای همه ی دلواپس می شوند و تجمع توقیف فیلم برگزار می نمایند در حالیکه کوچکترین پاسخی از سوی اکثریت مقابل اجازه ندارد. آیا در این شرایط باز فکر می کنید سینمای ما وضع بدی دارد؟

ضمنا برخی به اشتباه سریع سینمای ایران رو مثلا با آمریکا مقایسه می کنند... در حالیکه در صنعت و علم می شود چنین کاری کرد اما در فرهنگ و هنر نه ... چرا که سینمای فرانسه هم مثلا آمریکا نیست، سینمای ژاپن هم داستان دیگری دارد. سینمای هند همچنین، سینمای کشورهای اسکاندیناوی جور دیگر، سینمای آمریکای لاتین جور دیگر و سینمای شرق اروپا شکل دیگر و سینمای روسیه هویت دیگری دارد... پس در فرهنگ و هنر مشابه هم بودن مهم نیست بلکه دارای هویت مستقل بودن مهم است.. چرا که فرهنگ برآمده از اجتماع است اما علم و تکنولوژی امری ثابت و جهانی است... پس علم را با جهان مقایسه کنید و فرهنگ را با حال و گذشته ی خود

ای کاش
در یک برنامه زنده تلویزیونی مسابقه پیامکی
"سینمای ایران 1-قبول 2-مردود"
برگزار شود

اگه بشه این مراسم رو جشنواره نامید!جشنواره امسال بسیار خسته کننده وکشداربود،مجری برنامه هم مزید برعلت بود حداقل ازچهره های سینمایی بعنوان مجری استفاده میکردن به نظرم بهتر بود
چراهیچ کلوزاپ ازتصویرهنرمندان زن نبود؟تاکی صداوسیمامیخواهدباشعورمردم بازی کند