به راستی که امام راست گفت که خرمشهر رو خدا آزاد کرد ... تمام افسران فرانسوی و آمریکایی و... گفته بودن نفوذایرانی ها به خرمشهر ناممکن هست.

به زودی خاطرات سران لعنتی داعش را میخوانیم که به همین ذلت افتاده اند .

بله وقتی سوم خرداد میشود یادتان می اید ما در آن روزها چه کشیدیم پدر ، برادر ، خواهر ، عمو و... همه را دراه دفاع مقدس دادیم اما ولیکن چه کسی الان می فهمد من تک وتنها چه میکشم خانه ام پدرم کجایند ما جنگ زده شدیم ولیکن امروز ما را به تمسخر میگیرند که چقدر می گوید شهید . حرف که میزنیم می گویند پولش را گرفته اید پول چه چیزی را گرفته ایم ؟ بی پدری را بی خانه گی را انصاف هم خوب چیزی است که خیلی ها فراموش کردند کاش همه به مهر و محبت اون روزها برگردند .

خرمشهر آزاد شد ولی آباد نشد.

در فتنه اول به همت والای شهیدان انان را در هم کوبیدیم و امااگر در فتنه دوم تکفیری ها خدایی ناکرده اگر داعش به مرز کشورمان نزدیک شد باید حماسه ای دوباره بیافرینیم تا روح شهدا از ما راضی باشد و انتقام خون عزیزان شهیدمان را از انان بگیریم

چو این مباد جان من مباد ***بدین بوم و بر یک تن زنده مباد

عقابانه ره كركس گرفتند
چه مردانه ره ناكس گرفتند
شهيدان وطن را مي‌ستايم
كه از دشمن، وطن را پس گرفتند

از: حسين شادمهر

درود بی پایان بر شهدا و اسرا و جانبازان ایران زمین که در راه خدا و وطن دلاورانه جنگیدند تا یک وجب هم از خاک ایران عزیزمان در چنگال دشمن نماند.

برای شادی روح شهیدان احمد کاظمی و حسین خرازی و موسی اسکندری و علی اکبر و سایر شهیدان جنگ تحمیلی صلوات

تفاوت جبهه حق و باطل به اندازه ای است که قابل قیاس نیست ! خاطره افسر ارشد عراق که در طول 8 سال جنگ همش همین وضع بر جبهه دشمن حاکم بود و از این طرف صحنه هائی از رشادت بود که بعضی از آنها در هیچ جای دنیا نمونه اش دیده نشده و نخواهد شد مبین همین تفاوت است رشادت و شجاعت فرزندان این آب و خاک بمعنای واقعی کلام اونجائی که باید مقاومت میشد تا آخرین نفر وآخرین قطره خون ایستادگی میکردند و در بعضی مواقع که در طول جنگ پیش آمد برای باز کردن معبر در میدان مین تعدادی پیشمرگ میشدند و مسابقه میگذاشتند برای دویدن بسوی میدان مین و گشودن معبر با گوشت و پوست خود و هزاران مورد ناب دیگر از اینگونه فداکاریها که هنوز کسی به اینها نپرداخته و این خاطرات زیبا مغفول مانده !

قربون امام حسين برم كه يارى ميكند هر كسى را كه او را صدا بزند.
حتي اگر رو در روى ايران ايستاده باشد.
چرا كه ما امام شهيد را از خودمون ميدونيم با اينكه مدفن أن بزرگوار در كشور عراق است