خب لابد ستایش یهو یه بیماری لا علاجی میگیره و میمیره اما قبلش همه به سر و سامون میسرند و بدجنسها هم رسوا میشن....حق به حق دار میرسه و از این لوس بازیها
با عرض پوزش بنده یک نقد جدی دارم و آن اینکه چرا در حالیکه شبکه های ماهواره ای در حال ساخت و تولید و پخش سریالهای دویست الی سیصد قسمتی هستند و بسیاری را مشغول خود کرده اند ما همچنان بدنبال ساخت سریالهای سی و چهل قمتی أنهم از نوع آب بستن به آن هستیم؟
با داشتن اینهمه تاریخ غنی از اسلام و ایران و اتفاقات گذشته و حتی افسانه های شیرین و ادبی تاریخی شاهنامه و غیره چرا برای تنوع، اطلاع ، سرگرمی ، تاریخسازی ، و آشنایی مردم به تاریخ ایران و منطقه بدنبال تولید محصولاتی نمیکنیم که هم مخاطبان تلویزیون ملی افزایش یابد و هم تأثیری فرهنگی در مقابل تهاجم فرهنگی بیگانه داشته باشد؟
مردم از مجموعه ستایش خاطره خوبی ندارند