نيست كه دهه 50 خيلي در رفاه و آسايش زندگي كردن حالاهم كه يواش يواش دارن به سن پيري ميرسند .اين ده و دهك و ...را رها كنيد .همه به يك اندازه مشكلات رو لمس كرديم و داريم ميكنيم و معلوم نيست تا كي
مــــــن یک جوان دهه ی شصتی با تحصیلات مهندسی دانشگاه معتبر که اون موقع (سال 82 بزور وارد دانشگاه می شدیم)مجبورم کارگری کنم ماهی 900هزار تومن بیشتر حقوق من نیست...
در سن 29 سالگی هیچی ندارم ، نه خونه ، نه همسر ، نه یه وسیله ی نقلیه،،، خونه که هیچ وقت صاحبش نمیشم ، همسر هم حد اقل تا 10 سال دیگه هم سراغش نمیرم... جرئتشو ندارم...