در دوران تحصیل زمان اموزشی به اندازه بقیه دروس برای درس زبان در نظر گرفته نمیشود با دو ساعت کلاس در طول هفته چطور میتوان زبان یاد گرفت در این دو ساعت هم فقط به دستور زبان و معنی لغات و روخوانی توجه میشود و به صحبت کردن و مکالمه انچنان توجه نمی شود .

بنظر من تنها ومهمترین دلیل تاکید بیش از حد روی گرامر انگلیسی است مگر بچه دو ساله که انگلیسی یا فارسی صحبت میکند میداند گرامر چیست ولی تقریبا همه قواعد در صحبتهای او رعایت میشود واصلا مگر تحصیلکرده های ما گرامر فارسی را بلدند که به زور میخواهند به آنها گرامر انگلیسی درس بدهند پس مشکل اصلی روش تدریس به علت گفته شده و از طرف دیگر کم سوادی بسیاری از معلمان زبان میباشد که آن تقصیر آموزش و پرورش است و ربطی به معلمان ندارد متاسفانه لیسانس زبان انگلیسی هست که با یک خارجی نمیتواند دو جمله صحبت کند امیدوارم یکبار وبرای همیشه مدیران بالای آموزش و پرورش هر چه سریعتر این روش را برداشته و تاکید را روی مکالمه بگذارند تا ما هم مجبور نباشیم اینقدر در رقت و آمد این کلاسهای خصوصی زبان به دنبال بچه ها و پشت درب کلاس متتظر آنها باشیم و بچه ها بتوانند در مدرسه زبان انگلیسی را که یکی از ضروریات زندگی است فرا بگیرند

چون آموزش زبان در ایران بیشتر روی یادگیری گرامر است.

تکنیک جدید آموزش زبان بر یادگیری مکالمه متمرکز هست یک بچه 5 یا شش ساله انگلیسی که گرامر یا دستور زبان انگلیسی بلد نیست ولی چون جملات انگلیسی را شنیده و می تواند بگوید و بفهمد میتواند انگلیسی صحبت کند خود ما اول حرف زدن را یاد گرفتیم بعد در مدرسه دستور زبان خواندیم حالا تصور کنید که اگر می خواستند به ما فارسی را با دستور زبان یاد بدهند .چه اتفاقی می افتاد .با این روش خیلی سریع می شود انگلیسی را یاد گرفت حتی در کمتر از 3 ماه .

منم موافقم با دوستان .هم معلم ها خودشون خوب مسلط نیستند به زبان و هم از ابتدا ، آموزش با گرامر های خسته کننده و به درد نخور شروع میشه. کدوم بچه ای رو دیدید که زبان مادریش رو با گرامر شروع کنه یاد بگیره؟
به جای یاد دادن جمله و کلمه روی تخته می نویسن مثلا زمان حال استمراری: ....بعد فرمول . واقعا به درد نمیخوره

فقط زبان های خارجی نیست که دچار این مشکل هست در زمینه های دیگر مثل ریاضی، فیزیک، شیمی، ادبیات فارسی و حتی معارف هم دیپلمه ها و لیسانس های ما اکثرا ضعف دارن.
مشکل اصلی نظام اموزشی بسیار ضعیف و مربی های ضعیف هست. به عنوان نمونه چند سال پیش از دبیران فیزیک یکی از مراکز استان امتحان فیزیکی در حد دبیرستان گرفته شد که اکثرا نمرات کمتر از 5 گرفتن حالا این افراد چه طور به دانش آموزان فیزیک آموزش میدن خدا داند

مگر آموزش درس هاي ديگر موفق است؟

فقط يك راه حل دارد ،‌استقاده از مربيان بومي آموزش زبان به كساني كه انگليسي زبان اول آنها نيست. يعني فقط زماني كه يك انگليسي يا آمريكايي زبان تدريس كنند البته اگر آموزگار باشند نه هر كسي كه انگليسي بلد باشد بيايد و تدريس كند،‌مي توانيم اميدوار باشيم كه آموزش زبان انگلسي در مدارس ما از اين وضع اسفناك خارج شود

متأسفانه کسانی وارد رشته آموزش زبان انگلیسی می شن که این رشته رو به اجبار و به خاطر نداشتن گزینه های دیگه تحصیلی انتخاب کردن. نتیجه اش اینه که یا معلمین زبان به خاطر بهره هوشی پایین بی سواد هستن و یا این که به سبب بی انگیزگی درست آموزش نمی بینن.

من اینجا کسایی رو میشناسم که به راحتی ۵ زبان را صحبت می کنند.در ضمن فخر فروشی هم نمی کنند اما ما ایرانی ها اگه انگلیسی صحبت کنیم فکر می کنیم شق القمر کردیم.