ابومسلم در سال 137 ه - ق وفات یافت و اما رضا (ع) در سال 148 ه - ق متولد شدند (یعنی 11 سال بعد). چگونه می توان دشمنی ابومسلم با امام رضا (ع) را منطقی دانست؟در ضمن "توسعه فساد و نکبت را در ورزشکاران خارجی که شرم آور است" ... به نقل از برخی از دوستان؟؟؟ کدام دوستان و با چه مشرب و عقبه و نگرشی؟ اینگونه مطالب را باید با تامل بیشتری مورد بررسی قرار داد، هر چند که از زبان یک مقام سیاسی و اجتماعی باشد.
نکته قابل توجه این است که آقای اعلم الهدی حتی به خود زحمت نداده یک بار تاریخ را درست بخواند . ایشان به کسی که بساط تبعیض و جنایت اموی را برچید و شعارش و راهش هم گرفتن انتقام علویان از امویان بود , ظالمانه می تازد و وی را جانی خطاب میکند. وانگهی زمانی که ابومسلم قیام کرد در زمان مروان حمار آخرین خلیفه اموی بود در حالی که امام رضا هم عصر مامون پسر هارون الرشید می زیست که چندین دهه بین این دو واقعه فاصله است. شاید مراد آقای اعلم الهدا طاهر ذوالیمینین باشد که از جمله سرداران مامون بشمار می رفت البته بنده در کدام تاریخ ندیدم و نخواندم که طاهر پوشنگی با امام رضا دارای روابط خصمانه بوده باشد. به هر صورت امام رضا یکی از دوستان خدا و از ائمه اطهار است. مگه شما سراز فوتبال هم درمياري كه دخالت ميكني؟
صاحب حدیقة الشیعة گوید: ابومسلم از هنگام قیام تا زمانی که کشته شد ششصد هزار نفر را کشته بود به جز آنها که در صحنه های جنگ کشته بود، در زمان سرداری او بسیاری از شیعیان به قتل رسیدند، به دستور او نبیره جعفر طیار را کشتند، ابوسلمه خلال را به خاطر نامهای که به امام صادق علیهمالسلام نوشته بود دستور داد تا کشتند.
سلیمان کثیر را به واسطه آنکه به اولاد امیرالمؤمین علیهمالسلام تمایل داشت به دست خود به قتل رسانید، نبیره امام سجاد را نیز کشت و اخبار در مذمت او بسیار است. سپس روایتی را از احمدبن محمدبن عیسی نقل میکند که گوید نزد حضرت رضا علیهالسلام با عدهای از اصحاب حضرت نشسته بودم که محمدبن ابیعمیر وارد شد، سلام کرد و نشست سپس گفت: ای پسر پیامبر، خداوند مرا فدای تو گرداند نظر شما در مورد ابومسلم مروزی که در زمان مروان قیام کرد چیست؟ حضرت فرمود: نام او در دفتری است که نام دشمنان ما، بنی امیه و دیگران در آن است. راوی پرسید: گروهی از مخالفین میگویند او از شیعیان شماست، حضرت فرمود: دروغ میگویند و گناه میکنند خداوند ایشان را لعنت کند، ابومسلم نسبت به ما و شیعیان ما به شدت عناد و دشمنی داشت، هر که او را دوست دارد ما را دشمن داشته و هر که از او قبول کند بر ما رد کرده است، هر که او را مدح کند ما را بدگوئی کرده است، ای پسر ابیعمیر هر که میخواهد از شیعیان ما باشد باید از او بیزاری جوید و هر که از او بیزاری نجوید از ما نیست و ما از او در دنیا و آخرت بیزاریم.
حدیقة الشیعة، ص 556.