چرا در زمانیکه آقای سلحشور وجود فساد و فحشا را در سینمای ایران اعلام کرد از مسولین وزارت ارشاد و سیستمهای نظارتی در کشور فرمایشات ایشان را پیگیری نکردند و همه بطریقی این دلسوز عرصه هنر را سرکوب نمودند حالا که یکی از هنرپیشه های مفسد در خارج از کشور پرده از این فساد برداشته به سخن آمدند
سینما، تئاتر، موسیقی باید آزاد باشند تا همه بتوانند هم هنرشان را و هم عقده هایشان را رو کنند. ما موسیقی را تا حد ممکن ممنوع کرده ایم، هنرمندان را یکی پس از دیگری به بهانه ابتذال دور کرده اسم، خب این کم مانده بعد از ممنوعیت را وقتی رها کنی، فسادش می زند. این طبیعی است که شما برکه ای را راههای ورودیش را ببندید، خیلی از منابعش را رها کنید، بعد توقع داشته باشید آن برکه گل آلود نشود!
وقتی حرف از سقوط اخلاقی جامعه هست ، یعنی همه کس در همه جا و جایگاه در معرض ناهنجاری های اخلاقی و رفتاری هستند . ویژگی ای که هر کس در صنف و جایگاه خودش دارد زمینه یکی از انواع فساد را در بر دارد ، پزشک بیمارکش ، پلیس همراه دزد ، قاضی خائن ، کارمند رشوه گیر ، رییس مختلس و .... هنرپیشه زیبایی فروش ! اینکه قباحت فساد چرا از بین رفته است و چرا همه علاوه بر فساد صنفی در معرض فساد اخلاقی هم هستند سئوال مهمی است که باید پاسخ داده شود !
من خودم از تحصیلات دانشگاهی سینما بعد از انقلاب برخوردار هستم و در صدا وسیما کار می کنم .
سریال شاه دزد یادتان هست بیشتر هنرپیشه های زن آن سریال از غیر حرفه ای بودند که البته زیبا نیزبودند که پخش آن با مشکلاتی همراه بود زیرا پلان های خیلی درشت از صورتهای آرایش شده آنها تصویر برداری شده بود . بعد ها مشخص شد این خانمها اکثرا کار دیگری جز بازیگری داشتن و برای معروف شدن با تهیه کننده یک شب را در هتل گذرانده سپس قرار داد شان امضا شده است
حال خود ببینید این فضا به کجا رسیده