افرین بر این پسر گل..

آفرین به غیرت این کرد غیور آریایی تبار

خوشحالم که چنین جوان با غیرتی وجود دارد که سرمشق دیگران باشد . دوستت دارم

سلام
افرين داره
ولي بعيد مي دونم كار بجاي ببره
پس تحصيلش چي ميشه
فقط مي خواد مدرك بگيره
بايد مي رفت ويه جا ديگه اي كه به تحصيلاتش مرتبط باشه كار مي كرد
آخه سبزي فروختن....چه كمكي بهش مي كنه....ابدارچي يه شركت مهندسي مي شد بهتر بود با خم و چم كار اشنا مي شد

وقتی یک مهندس برق تصمیم بگیره معلم بشه یعنی فاجعه !!!!!!!! اون با همین مدرک مهندسی کلی کارها و کمک های بیشتری به روستایش می تواند بکند

دکترای مهندسی هسته ای دارم واکنون خانه نشین شده ام برای گذران زندگی باید متکی به حقوق همسرم باشم

اینو خوندم خیلی یاد خودم افتادم. منم سرگذشت مشابهی داشتم. خواستم اینو بگم تا شاید برای افرادی مثل این دوستمون انگیزه بیش از پیش بشه.
منم مشکلات زیادی داشتم هنگام درس خوندن. مجبور بودم کار کنم درکنار درس. خونوادم هم دقیقا مثل خونواده این دوستمون موافق درس خوندن نبودن. دوست داشتن کار کنم چون وضع مالی بدی داشتیم.
میرفتم سرکار و خونه درس میخوندم بصورت غیرحضوری مدرسه ثبتنام کردم. فقط امتحاناتو شرکت میکردم. دانشگاه شریف قبول شدم ولی درکنارش بازهم کار میکردم. دانشجویی ازدواج کردم خیلی ساده و الانم دکترا در یکی از دانشگاههای خوب اروپا مشغولم. الان پدرومادرم خوشحالن و منم بیشتر میتونم به اطرافیانم کمک کنم.
مسیر خیلی سختی بود و چندین بارتا مرز نامیدی پیش رفتم اما همیشه خدا کمکم کرد و این شرایط الانمو از لطف اون میدونم.

فوق لیسانس مهندسی معماری را با هزار و یک تلاش و از یکی از بهترین دانشگاههای کشور اخذ کردم. بیست سالی هست که با تلاش شبانه روزیم و برای تنها فرزندم آنچنان کار میکنم که به زحمت نیافتد وو.......و حتی یک واحد آپارتمان نیز برایش کنار گذاشتم . پدر کشاورز و روستاییم به من می گوید : آیا با این همه تلاش فرزندت مثل خودت خواهد شد؟؟
انشاءالله که میشود و خودم را با این واژه ها دل خوش کرده ام. امشاءالله و......ولی پسرم حوصله نان خریدن را برای خود ندارد؟؟ کم کم خودم نیز میانسالی را پشت سر گذاشتم و .. آن وقت ها هنگام اول مهر به دنبال آجری می گشتیم تا با خیس کردن آجر و دستانمان که از بابت پوست کندن گردو در پایان شهریور ماه هر سال سیاه می شد و...آن قدر می سابیدیم تا ذره ای از آن لک ها از بین می رفت و..ولی باز هم از دست بعضی از معلمین کج فهم و به ویژه ناظم های قلدر آن چنان کف دستی ایی می خوردیم که مپرس. و یا به پسرم می گویم وقتی که شاگرد اول می شدیم با پدر شرط می بستیم که در صورت شاگرد اولی برایمان بره گوسفند بخرد تا هم تفریح تابستان ما باشد که با چرا دادن آن گوسفندان هم تفریح سالم می کردیم و هم اینکه در اول پاییز می فروختیم تا خرجی مدرسه ما در بیاد و....و این فرزندم و این تنها فرزندم در یکی از به اصطلاح مدارس خوب و غیر انتفاعی تهران در حال تحصیل است و با دانشگاه تهران 100 متر فاصله دارد. درسش بد نیست و با دادن سالانه 7 میلیون تومان ناقابل به مدرسه و با اینکه مادر مهندسش هم کمک حال شبانه روزیش در کنارش به عنوان یک معلم هست و... به قول آن نازنین پدرم که می گوید: انشاء الله این نوه من به مانند پدر و مادرش در همین دانشگاه تهران قبول شه ....من هم برای اینکه شرمنده نشم و امید به خدا را از دست ندهم می گویم انشاء الله. انشاءالله.
حال ای آقای سبزی فروش. خسته نباشید. دستانتان پر مهر باد و هر گز رنجور مباد و انشاء الله کار وبارتان سکه باد . ولی از من به تو نصیحت: "" از همان روستا ازدواج کن و از همان روستا زمینی بخر و خانه ای بساز در کنار همان پدر و مادر بمان و انشاءالله در نز دیکترین شهر بغل دست روستای خود در جایی مشغول به کار شو و... و در تهران خبری نیست که نیست. هیچ خبری نیست. من و ما فکر می کردیم با زندگی در تهران به همه چیزمان بهتر از گذشته خواهد شد و.. البته خانه و ماشین و کار خوب دارم و... ولی خیلی چیزهار ندارم. خیلی چیزها را از دست دادم. خیلی چیزها را. من در این شهر نه آب سالم دارم و نه هوای سالم . من در این شهر .............من در این شهر """"هیچ"""" و فقط هیچ .............دیگر مپرس.
(جیم). کارشناس ارشد یکی از وزارتخانه ها. مدرس دانشگاه......... مشاور فلان جا و........ بهمان جا .......تشویق شده از ............... مدال فلان وبهمان و.........هییییییییییییییییییییییییچچچچچچچچچچچ
عزت زیاد.

انسان با همت همیشه موفق میشود

من الان چهار سال بعد تو ام . با مهندسی برق میخوام سبزی فروشی بزنم چون کار نیست حتی کارگری تو صنعت