با اين تحليل هاي آبكي جناب جهانبین با کلی تحلیل آماری در پایان نتیجه گرفتن اصلاح طلبان شکست خوردن. سوال: اگه جای لیست امید لیست کامل اصولگرایان در تهران با همین اعداد و ارقام به مجلس راه پیدا میکرد بازم همین جوری نتیجه گیری میکردن که گروهی که لیست کاملش رفتن مجلس شکست خورده ی انتخابات است؟؟؟ قطعا با تحلیل آماری نتیجه میگرفتن که اصلاح طلبی سالها قبل مرده ،خاک شده و کسی براش مراسم یادبود هم نمیگیره. یه سوال دیگه : تحلیل آماری جناب جهان بین از ارقام اختلاس ها چیه؟ خیلی از ژنرال های اصلاح طلبان در جای جای کشور رد صلاحیت شدند اگر آنها بودند داستان خیلی فرق میکرد همه مسئولین حکومتی که از اصول گراها حمایت کامل می کنند هم مردم را فراموش کرده 
استاد مرسی، فقط لطفا چند تا کتاب دیگر هم بخوانید بد نیست متن های یک طرفه و مطالب جناحی از روی ... سوزی نه دلسوزی خریداری ندارد . به اصل موضوع توجه فرمایید . حسابی سوختیدا بسیار عالی بود.نتیجه گرفتیم احزاب به فکر درد مردم نان مردم نیستند.مردم میخوان مشکلاتشان حل بشه. شما در دوره قبل که نفر اول تهران حدود هفصد هزار رای داشت کجا بودید که در صد بگیرید زمانی که فردی با سیصد هزار رای به نام متخب ملت به بالا ترین مقامات امر ونهی می کرد کجا بودی که بگوئید شما نماینده کمتر از ده در صد مردم هستید نباید به جای کل مردم حرف بزنی..
اصلاح‌طلبان تمام ظرفیت رسانه‌ای را آوردند، از BBC و … آمدند، کل کسانی که در تهران لیستی رای دادند یک میلیون و صدهزار نفر کف لیست امید است، هشتصد هزار نفر هم کف رای اصولگراست.
نجات االه ابراهیمیان سخنگوی شورای نگهبان گفت:
{در واکنش به کوفی خواندن مردم تهران} یک سوال قبلا در یکی از روزنامه از من شده بود، احتمالا یک جور به شخصیت‌هایی که با شورای نگهبان در ارتباط هستند و یا عضو شورای نگهبان هستند نسبت داده شده است. من این را تکذیب می کنم، اصطلاح بد « لیست انگلیسی» به هیچ وجه از جانب اعضای متشخص شورای نگهبان صادر نشده است. می‌دانید که در دعواهای انتخاباتی جو‌گیر می‌شویم. یکی به لیست دیگری لیست انگلیسی می‌گوید و یا اهل کوفه هستی و یا نیستی! به نظرم این‌ها ناشی از جو‌گیری‌ها سیاسی است. مردم تهران مثل همه ایران به کمک قانون اساسی که میراث انقلاب اسلامی است و با حضور و تائید شورای نگهبان، انتخاب سیاسی و انتخاب خودشان را کرده‌اند و گردش گروه‌ها و اقلیت‌ها و اکثریت‌ها الحمدلله در نظام جمهوری اسلامی ایران در جریان است. یک روز این جناح می‌آید و آن جناح می‌رود و یک روز دیگر بالعکس.