واقعا" متاسفم که برای القای فرهنگ افسانهای کره پول دادیم و داریم فرهنگ خودمان را قربانی آن میکنیم که چه بشود ؟؟؟؟ اینقدر ما آن را برای مردم بزرگ کریم که مردم هم فکر میکنند خبری شده !!!! و جومونگ مهم است . حتی در سریال مسافران که خود سریال به مراتب بهتر از جومونگ است تبلیغ جومونگ را میکند ...... خدا به فرهنگ بیچاره ما رحم کند مگر ما با این همه پشتوانه فرهنگی و داستانهای زیبای ایرانی و با تراکم قومی موجود در ایران چی کم داریم که سراغ جومونگ و یانگوم واوشین و .................. بد بختی اینه که اینقدر بزرگش میکنیم که همه میرند سراغ فرهنگ اونا .... ای کاش ....... بی خیال با که باید حرف بزنیم ......

چند تا نکته است: اول اینکه فکر کنم اقای سونگ دوبله فارسی را ببیند مشتاق می شود تا حتما فارسی هم یاد بگیرد. دوم اینکه جای تذکر است که وقتی چنین سریالی همدوره هخامنشی خودمان اینقدر جذاب و پرطرفدار است چرا فیلمی از زمان هخامنشی خودمان که مملو از قهرمانان و کشورگشایی هاست ساخته نمی شود تا جهانیان از تمدن ما آگاه شوند؟

خيلي متاسفم كه مردم ايران به مدد اين سريال ها تاريخ كره و انگليس و فرانسه و را بهتر از تاريخ خود مي‌دانند. اي كاش در كنار اينها سريال‌هايي از تاريخ باستان ايران نيز ساخته مي‌شد.

آیا واقعاً این موضوع این همه اهمیت داشت. آیا ارزش و احترام نخبگان و برجستگان علمی کشور از ایشان کمتر است که این همه هزینه برای این کار صورت گرفته است.

نه دیگه این رو نگین! فکر کنم شما یادتون رفته زمانی که یانگوم (جواهری در قصر) پخش میشد چه جوی بر جامعه حاکم بود! جواهری در قصر طوری بود که هم زنها و هم مردها رو به خودش جلب کرده بود اما جومونگ بیشتر مردها رو جذب کرده. جواهری در قصر به خاطر قصه ای که داشت همه ی اقشار رو جذب کرده بود و به نظر منیانگوم همه گیرتر از جومونگ بود.

از گزارش خوبتان ممنون

نمی دونم از تعجب چی بگم
یک لحظه فکر کردم رئیس جمهور کره اومده!
الان سانگ تو دلش میگه چقدر اینا ندید بدیدن!

حرکت خوب ال -جی قابل تحسین است. این درست که تبلیغ بزرگی برای این شرکت است . ولی در ایران برای هنر پیشه های ایرانی این کار انجام نشده و ما که تا حالا از داشتن چنین برنامه هایی محروم بوده ایم آرزو می کنیم کاش این قدر غریب نواز نباشیم. و کمی قدر خود را هم بدانیم

یادم می آید وقتی بچه بودم بعضی وقتها به پدر و مادرم سر یک موضوعی گیر می دادم که آن ها نمی توانستند جوابم را بدهند ، یا این که وقتی بزرگترها سر یک موضوع مهم با هم بحث می کردند ، من در عالم بچگی مزاحمشان بودم . والدینم برای اینکه از دستم راحت بشوند و مرا از میان معرکه بیرون کنند ، یک عدد سکه ی دو تومانی به من می دادند و می گفتند برو برای خودت از مغازه ی میرزا (بقال محله ی قدیمی مان) کلوچه بخر و من هم می رفتم . حالا قضاوت با خودتان ، مسایل مهم و اساسی کشور (سیاسی ، ورزشی و ...) یک طرف ، آمدن این آقا هم یک طرف . فکر نمی کنید آمدن جناب جومونگ به ایران ، همان نقش خریدن کلوچه از مغازه ی میرزا را داشته باشد ؟

متاسفم تلویزیون به جای پرداختن به قهرمانان و اسطوره های ایران (کورش، آریوبرزن، سورنا، ...) به اسطوره های کره ای می پردازد