این آقایان دوچرخه سوار که از خط پایان هم رد نشدند قسم میخورم اگر من میرفتم اقلا از خط رد میشدم

گرچه فساد، کم کاری، بی انگیزگی اصلا خوب نیست اما
نتیجه گرفتن به هر روشی اصلا ملاک خوبی نیست! مثال جنگ که زدید اصلا مثال خوبی نیست. نکته اول: اگر (1)هدف درست باشد و (2)مسیر حرکت درست باشد آنگاه (3)نتیجه هرچه که شد ، از اهمیت کمتری نسبت به دومورد قبل برخوردار هست. نکته دوم: نتیجه میتواند کمک کند که آیا لازم هست دوباره هدف و مسیر بررسی شود (فقط بررسی)
اگر با امکانات کمتر از یک کشور دیگر و با صرف وقت کمتر از یک ورزشکاردیگر به نتیجه 50ام جهان برسیم، هیچ چیز از ارزشهای آن ورزشکار کم نمیکند.
نکته سوم: مدال طلا یا رتبه اول دوم سوم جهان خوب هست اما ارزشش درمقابل انسانیت، خانواده، وطن، آزادگی و ... خیلی خیلی کم هست
حرف آخر: برای ما که انسانیت برامون ارزشمندتر از هر مقام! رتبه! جایزه دنیوی! هست، تلاش کردن درعین رتبه نیاوردن هیچ چیز از ارزشهای یک ورزشکار کم نمیکند

با سلام ، بنظرمن نکته ای که نگارنده محترم درپی آن بوده اند با مثالی که زده اند خیلی تطبیق ندارد ، درجنگ اگرهمه توانمان را چه مالی وچه جانی بکارنگیریم پس ازشکست کسی باقی نمی ماند وبعدا" تاریخ درمورد ما قضاوت خواهد کرد ولی دراین زمینه فقط یک نفر آنهم خود ورزشکاراست که مبارزه میکند وآنهم باقی میماند که اگرپیروز شد سهم خودش فقط همان لحظه دریافت مدال است وسهم دیگران تاابد جه مادی جه معنوی ، ولی اگرشکست خورد این خودش وخانواده اش هستند که مسئولند و پس از چندروزی هم همه چیز فراموش میشود .

قبول کنیم ما ضعیفبم ضعیف
کره ها و ژاپنی ها و چینی ها رو ببینند خجالت بکشند
آخه پاداش مدال طلای المپیک فقط سیصد میلیون!!!!! یعنی حقوق یک ماه ندیران نجومی؟!

نگارنده عزیز، سلام

برای شما و مغزهایی همچون شما متاسفم که ورزش را با جنگ توضیح می دهید.
وای بر ما.

به قول مادرمیدان که درآمدی یابرداست یاباخت

بسيار لذت بردم

و استفاده كردم