سلام به نظر من بعد از این ماجرا شاید دیگر نتوان مدال را احیا کرد. ما باید با زبان منطق و دیپلماسی موضوع را پی گیری و جهانی کنیم. می توان به هنرمندان فرش گفت فرشی از وزنه برداری ایشان بافته و به دیوار سازمان ملل به نشانه بی عدالتی آویخته شود و یا تندیس در حال وزنه برداری ایشان در چند شهر مهم و فرودگاه های بین المللی کشور به نشانه بی عدالتی در حق ایشان و ملت ایران نصب گردد. به امید رفع جهانی بی عدالتی. یا علی
این اولین بار نیست که حق ایران و ایرانی خورده میشه. اما چون این بار رسانه ای بود، همه حتی جهان به عینه دیدن. ولی از نظر ما بهداد برنده ست حتی اگه مدال بهش ندن.
اخلاق و عقلانیت ایرانی
وقتی هدف گرفتن مدال باشد بایستی اینقدر حساس باشیم و تاب و تحملمان بر روی سکوهای بین المللی کم باشد.
ما ادعا می کنیم پیرو علی(ع) هستیم ، آیا منش ما در زورخانه ها نیز چنین بود که در مقابل هر ناداوری یا حق کشی سریعا سینه چاک دهیم و انواع و اقسام ناسزاها و حرفها را بزنیم یا اینکه ....
با این روشها هر روز موضع گیری جهانی علیه ما بیشتر می شود و افکار عمومی جهان که تحت تاثیر تبلیغات جهانی هستند به صورت پایدار بر روی ملتها اثر می گذارند که نتایجش در نسلهای بعدی مشخص می شود.
پس بیایید به جای اینگونه برخوردها داشته های خود را بیشتر کنیم تا اگر بهداد سلیمی یا سوریان یا ... صدمه دیده بود و یا مشکلاتی داشتند چندین جایگزین داشته باشیم و این میسر نیست مگر کار کردن بر روی ورزش مدارس و محلات تا حداقل نسلهای آینده از این برنامه ریزی سود ببرند با این روش ما در این سی سال ورزش ژاپن و کره از ما جلو افتاده است ( قبلا عددی نبودند ) و باید منتظر پیشرفت همین کشورهای اطرافمان باشیم و هنوز دنبال یقه گرفتن از ناداوریها هستیم .......