باید واقعیت ها را قبول کرد . سرقت علمی و ادبی دارد یک فرهنگ می شود .بجای فرافکنی باید تدبیر نمود . تا کی ناتوانی خود را باید گردن دیگران انداخت.

وقتی یک پزشک می شود وزیر علوم فاتحه را خوانده بودیم ما از قبل....

رشد علمی که مقاله هایش سرقت علمی باشد و یا از میدان انقلاب تهیه شده باشد به چه درد می خورد ؟

همه چیزمان فقط شعار است حتی پیشرفت علمی!!!! اگر پیشرفت کرده ایم تاثیرش کجا بوده است؟ هر روز وضعمان بدتر از دیروز است، بهتر است آقای وزیر سری به انقلاب و سایت های اینترنتی تولید مقاله بزنند و بعد نظر بدهند. البته خودشان این موضوع را میدانند از قدیم گفته اند: کسی خواب باشد را میتوان بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده ..... .

اکر به جای سیاسی بازی به معیشت دانشجویان دکتری و فوق لیسانس پرداخته بود و اساتید بی کیفییت را به راحتی استخدام نمیکرد و ارتقا نمیداد حالا مجبور نبود این ابرو ریزی بین المللی را براش یک توجیه مسخره بتراش

سلام

به طور کلی میتوان گفت که اگر به تخلفات اساتید به دقت رسیدگی شود میتوان به رشد علمی بالاتری دست یافت. برای نمونه توجه شما را به اتفاقی که برای یکی از دانشجویان دکتری دانشگاه فردوسی مشهد افتاد ، جلب کنم.
پرونده 04 07 94 کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد را پیگیری کنید. در این پرونده استادی شکایت میکند و مدعی میشود که از وی سرقت علمی شده است و باید نام وی در یکی از مقالات دانشجو می آمده است. نتیجه تحقیقات کمیته نشان میدهد که شکایت بی مورد و دانشجو بیگناه است. به دلیل این شکایت، دفاع دانشجو هفت ماه به تعویق می افتد. تا جایی که من اطلاع دارم متاسفانه پس از صدور حکم و اعلام بیگناهی دانشجو، دانشگاه حتی یک عذرخواهی و دلجویی ساده از دانشجوی مذکور انجام نمیدهد. حتی توبیخی برای استاد مذکور که استاد نمونه کشوری هم بوده در نظر نمیگیرد. تا جایی که من مطلع هستم دانشجوی مذکور مدرک دکتری خود را اخذ کرده است و تا کنون شکایتی در این خصوص انجام نداده است. اما به نظر من او حالا که فارغ التحصیل شده است باید برای ریشه کن کردن زیاده خواهی و توقعات بیجای اساتید که ظلمی آشکار است شکایت کند. نمیدانم شاید خود را در این مسیر تنها میبیند و طرح شکایت را بی نتیجه میپندارد.
تابناک خواهشا خواهشا تو پرونده 04 07 94 کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد را پیگیری کن. دعای خیر دانشجویان دکتری و ارشد پشت سرت خواهد بود.

الان دیگر عقل یک بچه هم قد میدهد که رشد علمی به تعداد مقالات نیست. فکرش را بکنید! مقالات! آن هم چه نوع مقالاتی! سرت را کرده ای زیر برف آقای وزیر! دیگر زمان آن هم گذشته است که همه چیز را گردن دشمن فرضی بیندازید. فرافکنی نکنید دشمن کجا بود پس اونها کی هستند که در میدان انقلاب داد میزنند مقاله آی اس آی پروپوزال پایاننامه؟!!!!

الان متاسفانه چون عوام سواد فنی ندارند باعث شده چند استاد و پزشک ساده در حد بسیار عالی و خبره مطرح شوند و در واقع بزرگنمایی بیخود است چون جایزه نوبل تابحال نگرفته اند و اگر اقای رازی از حدود چند صد سال قبل نبود و الکل کشف نمیکرد مسلمان اصلن حرفی برای گفتن نداشت و مشاهده میشود که کشور 7 میلیون نفری معادل ده برابر کشور هشتاد میلیونی مسلمان مقاله دارد و مسلمان ایراد دیگرش این است که فقط برود خارج و از ادیان دیگر کسب فیض کند و افراد پیر و بیمار در راس بگذارد که انها را سفارش به مردن و جهان اخروی به عوض دنیوی کند. الان ملل مسلمان منتظر برخورد بلای اسمانی و نابودی و قیامت اند حال انکه ملل غیر مسلمان در صدد نجات بشر و عزیمت به مریخ و ماه و مشتری و قمر مشتری با موشک فالکون و به نام اروپا و باید خوداتکایی شود و همه درشت دانه ها حقوقشان قطع و فرزند و اقوامشان در خارج ترور شوند تا برگردند و امکان فرار نداشته باشند و اقتصاد مقاومتی محقق شود.

بنده به عنوان یک عضو هیات علمی دانشگاه دولتی، مدتی است که کاملا احساس میکنم درگیر یک دور باطل شده ام. احساس بیهودگی میکنم، براحتی میتوان گفت بیش از 99 درصد مقالات فقط کاغذ باطله بوده و بدرد بازیافت میخورند، البته شاید بتوان اندکی پز داد!
بنده شدیدا در اندیشه خروج از دانشگاه و پیدا کردن شغلی مفیدتر هستم که خیر دنیا و آخرت را داشته باشد!

در پاسخ به ناشناس ۲۳:۳۸ - ۱۳۹۵/۰۸/۲۲ که راه حل مشکل را حرکت از مقاله نویسی به سوی انجام کارهای صنعتی دانسته‌اند باید گفت که راهکار ایشان چندان درست نیست. اتفاقا این راهکاری است که بیش از 8 سال است با شدت در دانشگاه‌های ایران دنبال می‌شود و برخلاف آنکه برکت و خوبی نداشته موجب افزایش شدید مشکلات و فساد باور نکردنی در دانشگاه شده است.
در ایران هیچ مرکز خصوصی وجود ندارد که پروژه‌های صنعتی دانشگاه را پشتیبانی مالی کند و تنها پیمانکار این پروژه‌ها مراکز دولتی هستند. آنچه که در حال حاضر رخ داده این است که بیشتر اعضاء هیات علمی فعال در حوزه‌های ارتباط با صنعت متاسفانه افرادی خاص با روابطی خاص و برخوردار از رانت هستند و اصلی ترین پروژه‌ها در حوزه فعالیت‌های صنعتی متاسفانه با زد و بند و فساد بسیار صورت می‌گیرد.
به جرات می‌توان گفت که حتی همین الآن فساد در این حوزه از فساد ناشی از چاپ مقالات تقلبی سنگین تر است چون درگیر جابه‌جایی پول‌های میلیاردی است که حداقل در حوزه مقالات تقلبی این مقدار از جابه‌جایی پول وجود ندارد. مطمئن باشید که موج آبروریزی بعدی در مراکز علمی ایران پس از تقلب در چاپ مقالات مربوط به فساد و رانت در پروژه‌های به اصطلاح ارتباط با صنعت است.