چه توجیهی دارد که دو نفر برای خطای مشابه ، کیفرهای متفاوتی را متحمل شوند . من با یک ماشین 30 میلیونی با یک مشین 800 میلیونی تصادف می کنم اگر من مقصر باشم ، باید 70 میلیون خسارت بدهم در صورتی که ایشان مقصر باشند 3 تا 4 میلیون خسارت می دهند .
همین آدم با مستی قرص روانگردان با ماشین گرانقیمت خود یک دانشمند زیر می گیرد ، همان مقدار دیه می گیرد که وقتی دانشمند ، دیه ی این روانگرد را باید بدهد این دومی به واسطه ییکسان بودن ارزش نفس انسان ستودنی است ولی آن اولی یعنی خسارت ماشین ، غیر ستونی .
من پیشنهاد می کنماگر خسارت ها یکسان نمی شود ، راه ها را دو دسته کنند . مسیر رفت و آمد افراد معمولی و مسیر رفت و آمد افرا اتومبیل های گران .

بسیار قانون خوبی است چون اکثریت مردم خودروی معمولی سوار می شوند وتوان جبران خسارت به خودروهای گران قیمت راندارند وصاحبان اینگونه خودروها باید بیمه بدنه یابیمه تکمیلی داشته باشند تا به مردم عادی فشار غیر قابل تحمل وارد نشود وزندگی آنها از هم نپاشد

چون بیشترین خودرو های در حال تردد در ایران ،خودرو داخلی است و اکثریت خودروهای داخلی قیمتی زیر پنجاه میلیون دارند ،پس باید به دارندگان خودرو گران قیمت گفته شود ،که همرنگ جماعت شو وگرنه باید خود تاوان غیرهمرنگیت را پرداخت کنی ،اگر چه در تصادفات تعیین مقصر طبق قوانین راهنمایی و رانندگی است ،اما در همهٔ تصادفها هردوطرف مقصر هستند حالا یکی کمتر و ویکی بیشتر ،چقدر خوب بود که میزات دیات را کم برآورد میکردند ،،تا خیلی از تقلبها کم شود ،واینکه در تصادفات بصورت درصدی از بیمهٔ دو طرف استفاده میشد که توجه بیشتری هر دو طرف داشته باشند ،و تخفیف بیمه به کسی تعلق بگیرد که تصادفی ،بهرصورت نداشته باشد ،،،

خدا اموات شما رو بیامرزه من همیشه تا یه ماشین مدل بالا و گرون میبینم دست و پام میلرزه نکنه بزنم بهش سعی میکنم با فاصله زیاد ازش دور بشم چون اگه یعو 100 میلیون خسارت بزنم باید تا آخر عمر برم زندان چون ندارم که بدم کلا دنیا دست سرمایه داره واونان که زندگی میکنن نه ماها چون یادشون رفته خدا در قران میگه ما سهم فقرا و مستضعفین رو در نعمت هایی که به افراد ثروتمند دادیم قرار دادیم تا یکسان شوند
اللهم عجل لولیک الفرج