فیلمسازان میبایست در رابطه با این از خود گذشتگی ، و عواطفی که در همه سطوح برانگیخت یک مستند تاریخی بسازند .
کجایند آن خانم هائیکه چنین درد مفارقت را نمیبینند . و دائم پشت درب این دادگاه و این دادگاه برای جدائی نشسته اند .
این خانم را میبایست به عنوان الگوی عاطفه و وفادری به همسر - مسئولین فرهنگی ترویج فرهنگ نمایند. نیازی به سناریو ساختگی نیست .
وادی عشق ، وادی مقدسی است . هر کس به آن وارد شد در قرب خدا قرار گرفت . عاشق شدن ، بی خود شدن است ، سوختن است و جان دادن . این رفتار خواهرم ، عجیب نیست ، بل اگر در آنجا حضور نیابد عجیب است .
بی تو ای دوست در این کوی دویدن تا کی - خون دل خوردن و واپس نگریدن تاکی
به گلوی نی حجر تو دمیدن تاکی - نازنینم ، تعنه اغیار شنیدن تا کی
توچه دانی که به من بی تو چه سان می گذرد - گویی از کالبدم قوت جان می گذرد
به قول شاعر ترک :
اوچی ورما یارالیام - من بو داغین مارالیام
اوخوو آت داغا داشا - عاشیقم من بورالیام
بو داغلاری من گزه رم - قربته غمه دوزرم
بیر گون عمرم دن قالسا دا - گوز یاشی یاری سو ه رم
سوزلریم عاشیق سوزی دی - گوزلریم عاشیق گوزی دی
اوقدر باغمیشام یول لارا - انتظار منه اولدورور
طاقتیم یوخ غمه دوزه - علیمی دونیا دان اوزم
درود به خواهرم که از غافله عقب نماند