از نظر عقلی موجه نیست که ما علم را درسطحی به دانشجویان بیانوزیم که برای وی امکان رشد و جذب در داخل فراهم نباشد. در حقیقت ما با سرمایه های مادی و معنوی خودمان مشغول تربیت نسلی از دانش آموختگان آنهم در مقیاس چند ده هزارنفری برای کشورهای دیگر هستیم. احمقانه یا حتی خیانت بار نیست؟
به عنوان یک استاد دانشگاه عرض می کنم که چنان اوضاع مملکت به هم ریخته است که هیچ کس امیدی به آینده ندارد. افرادی مانند من دیگر توان رفتن و شروع از صفر را ندارند، اما اکثر جوانان به امید زندگی بهتر در تکاپو و آرزوی رفتن هستند و یک راه نسبتا ساده ادامه تحصیل است. من با خیل عظیم دانشجویان روبرو هستم که برای گرفتن توصیه نامه به ما استادان مراجعه می کنند و به هر دری می زنند تا در یک دانشگاه خارجی ترجیحا امریکا پذیرش بگیرند و بروند و بمانند. دوستی گفته اینها همه بی سوادند، اما همین ها در آنجا گل می کنند و اکثرا موفق هستند. فقط ایران خالی از نیروی تحصیل کرده جوان می شود. خدایا به داد برس. امام زمان ظهور کن.
احسنت به دانشگاه شریف که رتبه اول فرار دانشجویان را به خاطر مهیا کردن فضای نامناسب علمی و به خصوص فرهنگی فراهم کرده است. متاسفانه در دانشگاه شریف، اونقدر جو استاد محور است که دانشجویان فرار را به ماندن ترجیح می دهند. نخبه باشی، فشار عصبی هم بر ذهنت در کنار فشار درسی وارد بشه و اشتغال و جذب هیات علمی هم یا تعطیل باشه یا بدون شایسته سالاری، میشه فرار نخبگان، به همین سادگی.
احسنت به دانشگاه شریف که رتبه اول فرار دانشجویان را به خاطر مهیا کردن فضای نامناسب علمی و به خصوص فرهنگی فراهم کرده است. متاسفانه در دانشگاه شریف، اونقدر جو استاد محور است که به راحتی اساتید برای رقابت و نزاع بین خودشون، دانشجویان را سپر بلای خود قرار می دهند و از همین رو این دانشجویان فرار را به ماندن ترجیح می دهند. نخبه باشی، فشار عصبی هم بر ذهنت در کنار فشار درسی وارد بشه و اشتغال و جذب هیات علمی هم یا تعطیل باشه یا بدون شایسته سالاری، میشه فرار نخبگان، به همین سادگی.
خراب شد!