هنرمندانی که از دردهای اجتماع به دور هستند و نظرشان بر این است که حتی این مشکلات به تصویر کشیده نشود، به اعتقاد من هنرمند نیستند. رسالت یک هنرمند در جامعه همین است که هر کدام به نوعی با استفاده از توانمندی هایشان مشکلات جامعه را عیان کنند.
ابد و یک روز یا فیلم جدایی نادر از سیمین که اسکار گرفت و بسیاری از دیگر فیلمها که مورد اقبال عمومی واقع می شوند، ممکن است که سوژه محزونی داشته باشند ولی مگر غیر از این است که از دردهای جامعه حرف می زنند.

فیلم ابد و یک روز عالیست اما بعضی فقط به دنبال اینند که خودشان را به طریقی به مردم نشان دهند
این طور افراد حتی ارزش بحث هم ندارند به نظر من
نوید محمد زاده بازیگری است که تمام فیلم هایش مخاطب دارد و فیلمی خوب است که مردم دوست داشته باشند نه این که دور از زندگی عاادی ما مردم باشد و حتی عصبانیت هایش هم زیبا است