با توجه به هنرپیشه های آن اثر ضعیفی بود، می شد آن را خیلی بهتر از کار در ورد. متاسفانه مانند بسیاری از مجموعه ها و فیلم های ایرانی، این مجموعه هم بر اساس حرف های خاله زنکی شکل گرفته بود، و بیشتر پرحرفی هایی در یک روستای خوش آب و هوا بود، تا مجموعه ای در خور پخش در ایام نوروز. کاش صدا و سیما پول این مجموعه ها را بر اساس جذب مخاطب پرداخت می کرد، یعنی فیلمی که رضایت از آن کمتر از مثلا 30 درصد می شد، هیچی پول نمی گرفت. مطمئنا آن وقت کیفیت فیلم ها بالا می رفت. درباره کیفیت فیلم هایمان، که در رسانه ملی همواره عالی توصیف می شود، بکافی است بینید چه کشورهایی آنها را می خرند، و آیا اصلا کشورهای دیگر آنها را حاضرند حتی در صورت رایگان بودن هم نشان دهند؟

يك سوال مگه ما هنوز در روستاها خان داريم ؟ بساط خان ها اول به واسطه اصلاحات ارضي و سپس انقلاب اسلامي برچيده شده كه هيج ، بچه هاشون هم نميتونن بگن اجداد ما زماني خان بودن چون به نفعشان نيست . همين روايت در علي البدل و كليشه شدنش به سريال آسيب زده بود .
شوراهاي روستاها غالبا در دست افراد به خصوصي مثلا جواناني كه تازه تحصيلشان تمام شده ، يا بوق و بوق و بوق هست و كار اصليشان بيشتر مواقع ، همينطور مثل سريال بيخيالي و بيخيالي و بيخيالي است و مثل بقيه مناطق كشور استفاده از اسم شورايي است حتي شده در حد ژست گرفتن
در روستاها هم ، شوراهاي اسلامي روستا اينقدر رونق ندارن كه شوراهاي هاي حل اختلاف

در شرایطی که رفتار صدا و سیما و برنامه هایی که پخش میکند واقعا چندش آور و تهوع آور است پخش این سریال غنیمتی بود. از تنابنده و سایر دست اندرکاران این سریال جای تشکر دارد که یک موضوع چالش (در ایران) را دستمایه کردند و خیلی ظریف آن را به تصویر کشیدند و خدا را شکر هنوز صدای برخوردن به کسی از جایی بلند نشده است.