بانک مرکزی چند ماه پیش با رد کردن صورتحسابهای مالی بانکها ضربه سنگینی بر سهامداران خرد بانکی وارد کرد که باعث از بین رفتن سرمایه اشون شد و گویا الان نویت سپرده گذاران که سرمایه شون دود شه
من که پولم رو خارج میکنم از بانک ، میرم سکه میخرم و دلار میزارم تو گاو صندوق ، جاش ظاهراً امن تره ، وقتی رییس بانک مرکزی یک کشور اینطوری ابهام آلود حرف میزنه ، اونم در مورد بانک های رسمی کشور ، بنظرم اوضاع خراب باید باشه .
این نوع مدیریت رو رییس دولت باب کرده که حل که به جای حل مشکلات از وجود اونها انتقاد میکنه واز دیگران برای حل مشکلات دعوت میکنه یعنی نظارت و مسئولیت کشک
اگر بانک مرکزی تضمینی نداره پس چرا قانون تصویب کرده که بالای 10هزار دلار حق نگهداری پول نقد نداری و یا بالای 5میلیون قانونا باید از طریق بانک نقل و انتقال صورت بگیره؟ اینطوری مردم ببرن در بانکها پول بزارن فردا هم پولشان را ندهند بگن ضرر کردیم؟ با این اوصاف اگر قرار است سپرده گذار هم مانند سهامدار در ریسک بانک شریک باشد باید حق دخالت در سیاست بانک و تعیین مدیران داشته باشد هیچ کجای دنیا ریسک مشکلات مالی بانکها را به سپرده گذاران در زمان بحران منتقل نکردند جزء یونان و یک کشور دیگر بلکه دولتها حمایت کردن از بین رفتن اعتماد به بانک یعنب خروج سرمایه راکد و رسوب در بانک خارجی تا ابد که انحصار بانکداری برقرار نخواهد ماند انموقع هم احتمالا شاهد این خواهیم بود که رییس بانک مرکزی مثل ماجرای نخریدن خودرو عدم سپرده گذاری در بانک را خیانت بداند و ...
چقدر جالبه این حرفها ازطرف یه مسؤل اقتصادی کشوربزرگ اسلامی ایران , خدااین اعتمادبه نفس از بعضی اساتید اقتصادی سیاسی نگیره که سیستم گردش مالی دنیا رو قبول نداشتن ندارند
واقعاًاین مدیریت و سیستم اقتصادی امانتداری اموال مسلمین دردنیا درنوع خودش یک پدیده است حالاچرا مردم دنیا ازمسؤلین مااین مدیریت فرانمیگیرند جای تعجب داره