سلام. دکتر ایمان افتخاری دارای دو مدال جهانی المپیاد ریاضی (در سالهای دوم و چهارم دبیرستان) با نمره کامل است. دوره دکتری ریاضی و پسا دکتری را در دانشگاههای پرینستون و هاروارد گذرانده است. ایشان فردی بسیار وارسته است که بعد از این همه افتخارات علمی به ایران بازگشته است. واقعا نمونه مشابه مریم میرزاخانی است. اما الان حدود هشت سال است به ایران آمده است. سوال بزرگی که ذهن بنده را مشغول کرده است این است که چرا ایشان تاکنون نتوانسته است عضو هیات علمی هیچیک از دانشگاههای معتبر ایران مثل شریف یا تهران شود؟؟؟؟؟؟
پاسخ ها
ناشناس
||
۲۱:۰۵ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۶
چون عقل نداشته و احساساتی عمل کرده.
ناشناس
||
۲۱:۵۲ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۶
خوب مشخصه یا پارتی نداشته یا فن پاچه خواری و.......بلد نیست
یک استاد شریف
||
۲۳:۳۱ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۶
همین بهتر که استخدام نشده و حداقل دلش خوش است که فکر می کند چیز دندانگیری وجود دارد. وقتی استخدام شریف شد و یک حقوق کمتر از سه میلیون تومان تازه با تاخیر دریافت کرد تازه آن موقع است که می فهمد که اولا چه اشتباهی کرده که برگشته و ثانیا چه اشتباهی کرده که دوست داشته هیات علمی دانشگاه شریف یا تهران شود.
ناشناس
||
۲۳:۳۱ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۶
تا درس عبرتی بشود برای بقیه
ناشناس
||
۰۱:۱۵ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۷
تا زمانی که این تبعیضهای اجتماعی سیاسی وسهمیه ای وجود داشته باشد امیدی به امثالی مرحوم میرزاخانی در کشورمان هرگز وجود نخواهد داشت
ناشناس
||
۰۱:۱۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۷
سلام آقای دکتر افتخاری رییس محترم مرکز تحقیقات بخش ریاضی هستند که ارزشی بیش از هیات علمی دانشگاه دارد
ناشناس
||
۰۹:۰۵ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۷
دقیقا با نظراتان موافقم
همسر من هم استاد دپارتمان برق شریف و یک نابغه است که به ایران بازگشته
چقدر واقعا به ایشون و سایر استاد برق شریف که اکثریت از دانشگاه های معتبر خارج برای خدمت به مملکت شان برگشته اند ما بها می دهیم نه فرصت کار تحقیقاتی برای صنعت وجود ندارد و مالی هم که
حتی ما جرات بچه دار شدن هم با این شرایط نداریم
همسرم اندازه آبدارچی حقوق می گیره 3 ملیون
پس لطفا نفرمایید که مریم میرزاخانی باید بر می گشت شما چقدر به نوابغ و فرهیختگانی که هم اکنون به میهن عزیزمان برگشته اند میدان و فرصت می دهید دلم خیلی گرفته چون من به عنوان همسرشون خیلی از ایشون خواستم به ایران برگردند خودم هم یک شریفی هستم توی شرکت نفت کار می کنم رئیسم جلوی پیشرفت منو گرفته و من حتی ترفیع به اندازه دانشگاه آزادی ها یی که تو واحد من هستند نگرفته ام و همش باید این حرفش را تحمل کنم که میگه اگر طرف آدم حسابی بود ایران بر نمی گشت خیلی خیلی سخته که توانایی و علاقه به خدمت به کشورت رو داشته باشی و نگذارند و افزون بر آن علم محدود به مرزهای سیاسی و جغرافیایی نیست و کل بشریت از اون استفاده می کنه سعی کنیم که ظواهر رو نبینیم و یک مقدار زیر پوست اتفاقات رو تحلیل کنیم من هرگز از کسانی که اختیار عمل به من و همسرم در کشور خودمون رو ندادند نمی گذرم و جواب آنها با یگانه عالم است که به عدل مهربان ترین فوق العاده ایمان دارم
البته بازم می گم دلم خیلی شکسته و نمی دونم تا
کی می تونم این وضع رو تحمل کنیم
ناشناس
||
۱۰:۳۴ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۷
چون بعضییا چشم دیدن بهتر از خودشونو ندارن
ناشناس
||
۰۱:۱۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۸
اگه دانشگاه شریف بود که خدای نکرده با اساتید اونجا با آسانسور سقوط می کردند
قاسم اكسيري فرد رو ميشناسيد؟؟؟
از هم دوره اي هاي خانم ميرزاخاني بودن در المپياد كه به ايران برگشتن.
- به خاطر "صداي زنانه ايشان" از هيئت علمي خواجه نصير اخراج شد!!!!!
- تابلو اعتراضي گرفت دستش جلو دانشگاه ايستاد!!!!
- تخته سياه گذاشت تو خيابون به مردم فيزيك در ميداد!!!!
- با احضار به دادسرا از تدريس در خيابئن هم منع شد.
- همچنان پيگير گرفتن مجوز تدريس است.
اين مملكت قدردان كساني كه فكر ميكنند نيست و به همين دليل هم از نظر فرهنگي و هم اقتصادي به اين روز افتاده
سردبیر محترم
ضمن قدردانی از مطلب بسیار خوبتان، استاد تمام یکی از داشگاههای دولتی هستم. سعی کرده ام در کارم حرفه ای باشم و روزی حداقل 10 ساعت در مسیر حرفه ام به گمان خودم تلاش می کنم. رضایت نسبی از عملکردم وجود دارد و می گویند درجاتی از نخبگی در اینجانب وجود دارد. اما امروز بهد از حدود دو دهه کار علمی در سطح حداقل ملی، احساس خسران می کنم. بر من خرده نگیرید که چرا ناشکری! در همین گروه علمی خودم همکارانی را می بینم که ماهی 10 ساعت هم حضور ندارند و در آخر ماه هر دو ما حقوق یکسانی می گیریم در حالی که ایشان چند تجارت دیگر هم دارد. بی عدالتی بیداد می کند و تردید نکنید که تا ظلم و بی عدالتی است هیچ پیشرفت واقعی حاصل نمی شود. بی چاره مملکتی که نخبگانش احساس باختن و خسران از عملکرد صادقانه خویش داشته باشند. هر که در این فضای ریا و تزویر حقه باز تر باشد توفیقات فراوان تری دارد.
به خانم مریم میرزاخانی چه پیشنهادی میتوانستید بکنید که حتی ارزش نگاه کردن بهش را داشته باشه؟ فکر کردن پیش کش! وقتی کسی خیلی بیشتر از محیط اطرافش پتانسیل داره و در دوربرش کسی نمیتواند برایش کاری انجام بدهد حتما باید برود جایی که بتواند از قابلیتش استفاده کند
توی متن اومده که :
به رغم همه اظهار محبت هایی که پس از مرگ مریم میرزاخانی شکل گرفته و قطعاً کسی آن را نکوهش نمی کند ...
مطمئنی کسی نکوهش نمی کند . شما رو به بعضی کامنتها در دو سه روز اخیر در همین سایت خودتون ارجاع می دم .
از همه مسئولینی که بدلائل مختلف از فوت این فرهیخته علمی اظهار تاسف کردند می توان یک سئوال پرسید!
اگر مرحوم مریم میرزاخانی پس از سالها فعالیت و درخشش در دنیای ریاضیات، تصمیم می گرفت که به عنوان عضوی از اعضای هیات علمی یک دانشگاه برتر کشور مثلا دانشگاه شریف باشد و به مردم خود خدمت کند آیا سیستم گزینش دانشگاه و وزارت عتف او را پذیرش می کرد
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۴:۴۱ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۷
آب از سرچشمه آلوده است .تا زمانیکه ملاک گزینش ریش و رد مهر روی پیشونی باشد وضع همین است و بس
همسر من هم استاد دپارتمان برق شریف و یک نابغه است که به ایران بازگشته
چقدر واقعا به ایشون و سایر استاد برق شریف که اکثریت از دانشگاه های معتبر خارج برای خدمت به مملکت شان برگشته اند ما بها می دهیم نه فرصت کار تحقیقاتی برای صنعت وجود ندارد و مالی هم که
حتی ما جرات بچه دار شدن هم با این شرایط نداریم
همسرم اندازه آبدارچی حقوق می گیره 3 ملیون
پس لطفا نفرمایید که مریم میرزاخانی باید بر می گشت شما چقدر به نوابغ و فرهیختگانی که هم اکنون به میهن عزیزمان برگشته اند میدان و فرصت می دهید دلم خیلی گرفته چون من به عنوان همسرشون خیلی از ایشون خواستم به ایران برگردند خودم هم یک شریفی هستم توی شرکت نفت کار می کنم رئیسم جلوی پیشرفت منو گرفته و من حتی ترفیع به اندازه دانشگاه آزادی ها یی که تو واحد من هستند نگرفته ام و همش باید این حرفش را تحمل کنم که میگه اگر طرف آدم حسابی بود ایران بر نمی گشت خیلی خیلی سخته که توانایی و علاقه به خدمت به کشورت رو داشته باشی و نگذارند و افزون بر آن علم محدود به مرزهای سیاسی و جغرافیایی نیست و کل بشریت از اون استفاده می کنه سعی کنیم که ظواهر رو نبینیم و یک مقدار زیر پوست اتفاقات رو تحلیل کنیم من هرگز از کسانی که اختیار عمل به من و همسرم در کشور خودمون رو ندادند نمی گذرم و جواب آنها با یگانه عالم است که به عدل مهربان ترین فوق العاده ایمان دارم
البته بازم می گم دلم خیلی شکسته و نمی دونم تا
کی می تونم این وضع رو تحمل کنیم