اداره مالیات این گروه را مطرح میکند وبازیرکی بهدنبال جریمه کردن واحد های کوچک به بهانه های مختلف می باشد بعد از 5 سال توافق و قطعی شدن مالیات باز تحت عنوان جریمه ماده 169 از واحدهاییکه علی الراس شده اند درخواست پول می کنند چرا
قانون مالیاتی در ایران بسیار نقص دارد. ممیزان مالیاتی شبیه بقیه سازمان ها از سواد قانونی کافی برخوردار نیستند و احترام مودی را بجا نمی آوند. قادر به شناسایی فراریان مالیاتی نیستند. قانون مالیات هم حقی برای مودی حتی مودی دولتی قایل نیست. لذا بسته به سواد و حال فعلی ممیز هر رقمی نوشته شود جز مطالبات سازمان قید می شود و هیات حل اختلاف هم به هیچ وجه نظر کارشناسی و قانونی روی اعتراض مودیان اظهار نمی کنند. این قانون فعلی تنها ÷شتیبان مودی است و نه قانونی منطبق بر عدالت. افرادی هم که در این سازمان کار می کنند اصلا بدنبال مالیات حقه نیستند بلکه مالیات من غیر الحق مطالبه می کنند. پس باید قانون را اصلاح کرد و بر اساس این اصلاحیه راه و روش های شناسایی فراریان مالیاتی را گنجاند و مطابق با اصل 51 مطالبه مالیات کرد . ممیزان مالیاتی شیپور را از سر گشاد آن می نوازند. زیرا اصل 51 می گوید مالیات وضع نمی مگر به حکم قانون و... اما حسابرس و ممیز مالیاتی بدون توجه به عنوان که آیا قانون آن را مشمول مالیات دانسته یا نه مطالبه مالیات می کند و بعد هم اعلام می کند جزء معافیت ها نیست. این سازمان از منابع مالیات می گیرد از تسعیر مالیات می گیرد از هزینه های مصوب هیات وزیران مالیات می گیرد و گوشش هم به اعتراض مودی بدهکار نیست و کلا خود را بالتر از همه می داند و این یک نقص بزرگ است زیرا کارمندان مالیاتی از بالای همین مودیان است که پاداش های آنچنانی می گیرند .