اینا فیلم هندی زیاد می دیدن و حتما دچارشکست عشقی شده بودندخوب می خواستن یه فیلم یادگاری ازشون بمونه


اصلا الان مملکت دولت مجلس چکار کنن منم دلم می خواد دوست دختر داشته باشم بعد ازدواج کنم ولی نمی تونم


شغل پردرآمدی داشته باشم ندارم مگر دیوانه ام خودم را بکشم اگر هم افسرده باشم میرم دکتر

چیزهای مهمی هست که باید به اونا توجه کنیم



اللهم صلی علی محمد و آل محمد فاتحه خدا با آرزوهاشون محشور




فرماید حداقل اون دنیا کامروا باشند

راهش اینه که اینترنت رو کاملا از دسترس مردم خارج کنیم.
درسته مدتی اعتراض میشه اما درست میشه.
اینترنت زود وارد کشور شد بدون زمینه سازی.

ما خودمون مسئولیت پذیر نیستیم در هیچ زمینه ای
فقط از "مسئولان" توقع همه چیز داریم
اون وقت میخوایم پیشرفت هم بکنیم

باید گفت مرگ بر انیستاگرام همه بفکر خودنمایی هستند

والا اگر قرار بر بدبختی و خودکشی و افسردگی بود ما دهه پنجاه و شصتی ها که در بدترین زمان جوانیمان حرام شد باید افسرده میشدیم ، الان از احتمال جنگ میترسن ما موشکهای عراق رو بالاسرمون میدیدم و موج انفجار رو حس میکردیم الان از گشت ارشاد که یه جور تفریحه دیگه براشون میترسن اون موقع آستین کوتا تنت بود کمیته میگرفت میبرد الان این همه آزادی و نعمت ریخته اون موقع نوار کاست آهنگم ممنوع بود چه برسه به ماهواره و اینترنت ، جونای الان خوشی زده زیر دلشون تا یه چی بهشون بگی که مخالف باشن بهشون برمیخوره درحدی که حاضرن بمیرن ولی حرف حرف اونا باشه و مقصر تربیت والدین هست که فکر کردن باید چون خودشون کمبود داشتن آزادی بیش از حد بدن به بچه و هرخواسته ای داره برآورده کنن و یه بچه لوس تحویل جامعه بدن و این بچه لوس فکر میکنه جامعه هم حق نداره بهش نه بگه و هرکاری دلش بخواد بکنه، والدین عزیز لطفا گاهی نه گفتن را تمرین کنید تا شاهد انحراف فرزندتان نباشید

چرا روحانیون محترم همچون گذشته از مساجد فاصله گرفته اند و به پستهای مدیریتی رفته اند.
بیایند مردم رو در محلات و مساج جهت دهند با سلده زیستی چون پیامبر

درست شب قبل مثل همین خود کشی تو شهر پرند افتاد برای یک دختر ۱۷ ساله ولی صداش در نیومد

اینا در حقیقت خواستن یه سیلی محکم به جامعه بزنن تا بیدار شه تا ببینه چه بلایی سرشون اوردیم و میاریم

روز قبل این اتفاق خود کشی مشابه دختر ۱۷ساله تو شهر پرند افتاد ولی خبری پخش نشد چون شهر کوچک
دختر از طبقه ششم خودش پرتاب کرد پایین

ما دهه شصتیها که ذره ذره داریم میمیریم چی؟
هر بلایی سرمون اومد یکی نگفت خرت به چند. بدنیا اومدیم انقلاب شد، بعدش جنگ شد، بعدش تحریم شد، صفهای طولانی جنس کوپنی،نفت و نون ... هنوزم نهضت ادامه دارد... این نسل جدید بچه های همون نسل دهه پنجاه شصت هستن دیگه! توقع دارین از اونا چه نسلی بیرون بیاد؟! متاسفانه خودشون از اونور بوم افتادن در تربیت بچه هاشون زیادی تفریط کردن و حالا بچه ها از اینور بوم افتادن. کلا تعادلی در کار ما نیست.
نسل جدید کلی خوشی و امکانات داره در مقایسه با بچه های دهه شصت، دغدغه شون شده دوست دخترشون یا دوس پسرشون باهاش قهر کرده!
والا ما از ده سالگی کار کردیم، استخون ترکوندیم تا بزرگ شدیم و خود ساخته شدیم. اینا کلا اویزون پدر و مادرشونن. تعارف نداریم دوستان، دو تا نوجوان جو گیر بودن همین. هر چیزم ربط به حکومت و دولت داشته باشه این یه قلم جنس تو مخ من نمیره ربطش بدم به حکومت و سیاست.


من از مرگ هیچ انسانی خوشحال نمیشم و امیدوارم از این موارد کمتر ببینیم. ریشه این چیزا در خانواده ست. اگه یه جوون بود میومد مینالید از زندگی و فقر و نداری و بیکاری ... عقل سلیم قبول میکرد ولی نه دو تا نوجوان که هنوز هیچ درکی از زندگی و محیط پیرامونشون ندارن.
به امید روزی که خبرای خوش از کشورمون بشنویم.