سلام. اتفاقا اینجوری باختن بهتر هم هست حداقل میفهمیم میتونست ببره و نبرد نه اینکه نزدیک ببازه هیچوقت نفهمیم میتونست ببره و الکی باخت. کاش مطالعه ی شود مشخص بشه چند کشور در جهان اینگونه عمل میکنند. فکر کنم چین هم که تایوان و به عنوان کشور قبول نداره ولی با اون بازی میکنه
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۶/۰۹/۰۸
ورزش میدان برد و باخت است .باید مسابقه میداد حتی اگر حریف اسرلپاییلی می برد.
جا خالی کردن فقط امتیاز دادن به طرفی است که قبولش نداریم... . اگر روس را برده بودیم و در مقابل اسرائیلی به میدان نمی رفتند لااقل شانس برنز داشتیم
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۵:۴۲ - ۱۳۹۶/۰۹/۰۷
متاسفانه مربیان و ورزشکاران ما از همه طرف محدودیت دارند
اگر به ورزشکار اسرائیلی بازی نکند ورزشکار و حتی فدراسیوت کشتی به دلیل عدم احترام به قوانین بین المللی محروم می شوند
اگر بحث اعتقاد هست,شما برو قبل از بازی با اسراییلیه همه رو ببر و بگو که من قوی هستم,بعد اگر به اسراییلیه خوردی و بخاطر اعتقاداتت نخواستی باهاش بازی کنی,بگو من باهات بازی نمیکنم چون پرچمی که زیر لواش بازی میکنی رو قبول ندارم,یعنی جوری که بفهمه و همه بفهمن.ویقینا برای این کارت جریمه میشی و باید جریمه رو قبول کنی و به جون بخری.ولی وقتی قبلش خودت رو میبازونی,این یعنی من هم اعتقادات بامصرف داخلی رو میخوام حفظ کنم هم تو دنیا تابلو نباشم که بگن با اسراییل بازی نمیکنن.
درضمن انسانی نیست که ورزش رو مخلوط سیاست میکنیم.ورزش برای دوستی و نزدیکی ملتهاست.هرکس دیگه ای رو که مثال میزنن اونهاهم دارن ورزش رو مخلوط میکنن باسیاست خب اونهاهم اشتباه میکنن.
مردونه برید جلو,قوی باشید و چنان اسراییل روببرید که همه بفهمن ماقویتریم.این روششه.
همونجور که ما میریم آمریکارو توی کشتی و فوتبال و کلی رشته دیگه شکست میدیم و ملت از غرور وخوشحالی سرازپانمیشناسن.شایدهم ببازیم ولی مردونه بازی کردیم.این روح ورزشه.
الان با انتشاراین فیلم,مردم و اون قهرمانای ورزشکار چطور روحیه داشته باشن؟این روش غلطه.
به ورزشکار بدبخت چه ربطی داره!!!!! اون که اگر بازی رو نمیباخت و در مقابل اسراییلی حاضر نمیشد بدتر بود و محرومیت در انتظارمون بود
شد چوب دو سر طلا واسه ورزشکار درمونده توی این سیاست کشورها
تا کی باید تو کشور ما صورت مسئله پاک بشه؟!
یعنی یواشکی باختن اشکالی نداره ؟!!
یکم فکر و مغز هم خوبه به خدا
دیگه حرفی ندارم چون درست شدنی هم نیست متاسفانه
یک بار صحنه دردناک اشک و التماس ورزشکارمان برای مسابقه با حریف اسرائیلی را شاهد بودم، میگفت بگذارید بروم و ببرمش، اما مربی و رئیس فدراسیون به هیچ عنوان زیربار نمی رفتند. در نتیجه ی همین مسابقه ندادن، حریف اسرائیلی سوم شد و اولین مدال جهانی تاریخ نداشته اش را در آن رشته ورزشی بدست آورد و پرچم اسرائیل در سالن مسابقات به اهتزاز درآمد (به همت سیاست ورزشی یا ورزش سیاسی ما)!
البته ناگفته نماند که دست ورزشکار ما را هم آتل بندی کردند که مثلا به خاطر آسیب دیدگی مسابقه نداده است تا با محرومیت جهانی مواجه نشود.
موسسه گالوپ که ایرانی ها را عصبانی ترین مردم دنیا معرفی کرده یک هفته بیاد خبرهای سایت شما یا هر خبرگزاری دیگه ای رو بخونه ببینه دیونه میشه یا نه! به خدا ما ایرانی ها خیلی طاقتمون زیاده