با سلام، البته بنده با یک نگاه به مهاجران ایرانی که غالبا به کانادا امده تند با نظر معاون محترم دانشگاه موافق نیستم. برادر توی این چند سال همان سیر خروج نخبه ها مثل قبل بوده و هیج تغییری نکرده، فقط شمار زیادی فارغ التحصیلان درجه دو و سه بهشون اضافه شده که قبلا چون نمیتونستند پذیرش تحصیلی بگیرن و بیان یا سطح زبانشون پایین بود و دولت کانادا تعداد کمتری میگرفت لذا شانس اینها فقط از طریق فامیلی و غیره بود. اینها خروجشون نه تنها ضرر نداره بلکه سودش اینه که پست های که توی این سالها گرفته بودند ازاد میشه و به بچه های باهوشتری که در این شرایط دنبال کار میکردند تا تجربه کسب کنند میرسه. در ضمن اینها سودی نداشتند جز کارکرد و اشتباهات منفی برای سیستم گاها حضورشون در برخی جاها ضرر میرسوند. حقوق بالایی میگرفتند و جلوی پیشرفت رو هم گرفته بودند. اینجا هم که اومدن یا به راحتی جذب کار مناسب نمیشن یا سالها طول میکشه تا به حداقل استاندارد اینها برسن. علاوه بر این خیلی از پرونده های مهاجرت قدیمی بودن که حالا جواب گرفتند و اصلا این افراد در حال باز نشسته شدن بودند. در هر حال این مساله باعث سود ایرانه به شرطیکه موقع خروج از سرمایشون مالیات بالایی مثل اینجا بگیرن تا جبران خروج ارض هم بشه. در ضمن خیلی ها با خرید ملک یا سرمایه گذاری اومدن یا بچه هاشون رو گذاشتن اینجا و از ایران پول کلان میفرستند که این بیش از اولی اقتصاد ایران را فلج کرده و قیمت دلار رو هی مقبره بالا. لذا مثل کل دنیا موقع خروج سرمایه باید مالیات پنجاه شصت درصدی بگیرن تا این مساله برطرف شه والا فاجعه پیش میاد. والا فرار اشخاص معمولی همش سوده و جا برای جوانهای جویای کار و تجربه باز میکنه، اصلا ژنشون هم ببرن که به اندازه یک دلاری که میبرم نمی ارزه.
به عنوان فردی که دارای مدرک دکترا (نویسنده چند کتاب علمی در ایران) هست و در حال حاضر خارج از ایران، متاسفانه دانشگاه های در ایران به دنبال زیاد کردن پابلیکیشنهای بی ارزش و غیر کاربردی خود هستند که عملا به درد هیچ چیزی نمی خورند. خلق ثروت در دانشگاه ها با این وضعیت اسفبار بعید به نظر میرسه و احتمال بسیار پایینی وجود داره که با این شیوه بتوانند به هیچگونه موفقیت واقعی که به تولید ثروت منجر شود دست یابند. امیدوارم سیاستهای خود را عوض کنند و افراد شایسته و با علم روز را در پست های مختلف فارغ از دیدگاه های سیاسی بگمارند و بطور همزمان سعی در بهبود روابط خود با تمامی کشورهای دنیا بنمایند تا شاهد رشد ایران در طی یک بازه 5 الی ده ساله باشند.
یکی مثل من هم که فعلا نرفته چون نتونسته پدر و مادر مسنش رو راضی به رفتن کنه و خودش رو راضی نکرده که اونها رو تنها بزاره. دعا کنید خانواده من هم سر عقل بیان.
پسر منفارغ اتحصيل شريف امسال با بورس دولت امريكا مهاجرت كرد خوب اگر ميموند چه كار ميتونست بكنه با اين زد وبندهاي بازار كسب وكار وتحصيل تكميلي واخر چه ميشد بنابر اين جام زهر را نوشيدم وجاوه رفتنش را دادم
مشکل در سیستم اجتماعی است که باعث فرار از کشور میشود امروزه هرکسی یا خودش میخواهد برود یا بچه هایش را میخواهد بفرستد اونور آب چون اینده امیدوار کننده ای دیده نمیشود