سايت محترم تابناك . بنده به عنوان يك پژوهشگر اعلام ميكنم كه اين اسنادي كه شما گذاشتين به هيچ عنوان كپي محسوب نميشود. لطفا اين مورد را با چند نفر از اساتيد دانشگاه بررسي كنين. منابعي كه دورش را با خودكار قرمز خط كشيذين صرفا منابعي معتبر هستند كه هر كسي ميتونه به كرات از اونها در هر جا كه هست با ذكر استفاده كند و به هيچ عنوان سرقت علمي محسوب نميشود كما اين كه متن قبل از اين رفرنس نويسي ها هم متفاوت است. اشتباهي به عرضتون رسوندن.

ایران داک که خیلی وقته هک شده

با سلام، بنده دانشیار دانشگاه دولتی هستم. متأسفانه قضاوت‌های شما یک‌طرفه است. بنده دقیقاً ۲۰ سال سابقهٔ کار دارم. تعداد پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد راهنمایی‌شده توسط اینجانب، در حدود ۲۲ مورد بوده است. یعنی تقریباً سالی یک پایان‌نامه. نگاه ما به مقولهٔ پایان‌نامه، صرفاً نگاه مالی نیست. جنبهٔ علمی آن برای ما مهم‌تر است. هر پژوهش مطالب زیادی را به افراد دخیل در پژوهش یاد می‌دهد. از نظر مالی، یک پایان‌نامه کارشناسی ارشد معادل شش واحد است که یک و نیم واحد آن به مشاور و چهار و نیم واحد آن به استاد راهنمای پایان‌نامه می‌رسد. حق‌الزحمه هر واحد، تابعی از رتبه و پایهٔ استاد است. برای مثال، بنده با رتبهٔ دانشیاری و پایهٔ ۲۵، برای هر واحد، پس از کسر مالیات، حدود ۶۵۰ هزار تومان دریافت می‌کنم که برای چهار و نیم واحد، رقمی کمتر از سه میلیون تومان می‌شود که اگر به ۱۲ ماه سال تقسیم شود، چیزی در حدود ۲۵۰ هزار تومان در ماه، و اگر دو پایان‌نامه داشته باشم، ماهانه ۵۰۰ هزار تومان می‌شود. آیا این رقم خیلی زیاد است؟! هم‌رتبه‌های ما در سایر سازمان‌ها چقدر دریافت می‌کنند؟ آیا فکر می‌کنید وضع مالی ما خیلی خوب است؟ پس لطفاً یک بررسی نیز در این زمینه داشته باشید. تازه، برای استادیاران کم‌سابقه، مبلغ حق‌الزحمه پایان‌نامه، خیلی کمتر و در حدود یک و نیم تا دو میلیون تومان است. بنابراین این شش میلیونی که دوستان گفته‌اند صحت ندارد. ضمن اینکه برای پایان‌نامه و مقاله مستخرج از آن بسیار وقت می‌گذاریم. البته منکر برخی کژی‌ها در بین همکارانمان نیستم. علت آن را نیز توسعهٔ بی‌حدوحصر مقاطع تحصیلات تکمیلی بدون امکانات کافی و ورود دانشجویان بسیار کم‌سواد به این دوره‌ها، عدم نظارت کافی بر کارهای پژوهشی، عدم قاطعیت در برخورد با تقلب‌های علمی و به‌خصوص اوضاع فاجعه‌بار مقاطع تحصیلات تکمیلی در دانشگاههای آزاد و پیام نور می‌دانم. امثال ما با چنگ و دندان تلاش داریم استانداردهای پژوهشی را در دانشگاه حفظ کنیم. پس در این راه به کمک همه من‌جمله شما نیاز داریم.

با سلام و عرض ادب
من تمام نوشته و حتی کامنتهای مردم عزیز را خواندم قصدم توهین به شخص خاصی نیست چون خودم دانشجوی دکترای انتقالی به داخل کشور هستم بر خودم وظیفه می‌دونم نکاتی را به سمع و نظر دوستان نگارنده و دوستان کامنت گذاری برسونم. واقعیتش اینه که این گله و شکایت‌ها دردی را دوا نمیکنه. وزارت محترم علوم تا زمانی که ابزارهای نظارتی لازم مجهز نباشه تا صد سال دیگه همین آش و همین کاسه است. من قبلاً هم این پیشنهاد را داده ام ولی کسی گوش نمیکنه . تا زمانی که سامانه Turnitin برای کشور ما فعال نشه و در سیستم آکادمیکمون جای میگیره هیچ چیز عوض نمیشه . البته از این عکسی که در این خبر اومده چیز خاصی دستگیر نمیشه زیرا که فقط یک رفرنس هستش اما بهر حال حالا که افکار عمومی دانشگاهی حساس شده باید کاری کرد من وشنهاداتمو بدین شرح میدم خدمتتون:
۱. عضویت در سایت Turnitin و پرداخت آبونمان سالانه.
۲. قرارداد بستن با این سایت جهت قرار دادن و ایندکس شدن زبان فارسی در این سایت فوق العاده که اکانت‌های کاربریش در تمام دنیا دست اساتید هستش و دانشجو امکان دخل و تصرفی را ندارم و حداکثر میتونی تا سه کلمه مشابه با رکورد علمی دیگه ثبت کنه و درصد مورد قبولی ۲۰ درصدهای البته اساتید مخصوصا استاد خودم زیر ۱۰ درصد ییمیلاریتی را می‌پذیرفت یعنی plegiarism یا دزدی ادبی به حداقل میرسه.
۳. بستن قرارداد با پایگاه تامسون رویترز و پرداخت آبونه سالانه جهت ایندکس شده در web of knowledge و البته کتابخانه کنگره آمریکا. واقعیتش اینه که سایت ایرانداک نه قابلیتی داره و نه استفاده نظارتی درستی ازش میشه چرا که قابلیت Tracking و ردیابی را بدلیل ضعف سیستم مدارهای.
۴. در دنیا سیستمی وجود داره جهت Paraphrase یا بازنویسی ادبی مقالات و آثار علمی که کاملا علمی و پذیرفته شده است. اگر اساتید ما دوره های لازم جهت متحدالشکل شدن پایان نامه ها با دنیا و بازنویسی مطالب برداشتی طبق استانداردهای روز دنیا فرابگیرد این مشکلات حل میشه.
۵. ما بالاخره باید بپذیریم و بریم به سمتی که پایان نامه هامون انگلیسی بشه که اگر اینطور باشه باید استانداردهای کنگره آمریکا را بپذیریم و این مشکلات کاملا حل خواهد شد فقط عزم جزم میخواهد. از مردم عزیزمان هم خواهش میکنم احساسی برخورد نکنند و ساحت مقدس اساتید را هتک حرمت ننمایند
انشاا... عاقبت بخیر بشیم هممون

تا زمانی که پژوهش هدفمند و تقاضا محور و کاربردی نباشد و هدف از آن رفع مشکلات و معضلات و نیازهای کشور نباشد همین است که هست.