حکومتیها.. دولتیها مسوولین بخدا خوب ملتی داریم که تاکنون سکوت کرده اند .اخر مگر شما بینا نیستید ؟ فقر . گرانی . بیکاری . اختلاس . تبعیض و از همه مهمتر معضل ازدواج جوانان . او ضد انقلاب نیست او ضد انقلاب نیست او در جامعه ای دیگر نمی تواند بخاطر شرایط مالی ازدواج کند در وضع بسیار اسفباری قرار می گیرد و از ان سو چون نجابت دارد این فشار روحی و روانی را اینگونه تخلیه می کند .بابا بخدا این جوانان گناه دارند . فکری برای انها کنید . بخدا حتی انهایی که دست به تخریب می زنند همه شون ضد انقلاب نیستند. انها بخاطر نجابتشون نمی گویند که ما برای چه اینکار را کردیم از بین بقول خودتان اشوبگران ایا بالاتر از 30سال هم دیدید ؟ اگر هم باشد متوجه می شوید او هم مجرد است. . بیکاری جوانان را حل کنید انها زود ازدواج خواهند کرد و اصلا دیگر فرصت به خیابان امدن را نخواهند داشت چون باید به فکر تامین خانواده باشند . مثل ما مسن ها .
عزیزان فهیم ،و دلسوز مردم ،وکشور ،یک مثال ساده ،که یقینا،برای اکثر افراد پیش آمده است ،، آیا وقتی که بین ،زن ،وشوهر ،دعوا میشود ،و یا بین مادر ،و دختر دعوا ،میشود ،ویا بین پدر ،و پسر ،ویا دختر اختلاف پیش می آید ،وحتی بین خواهر و برادر .، یکی از طرف دعوا ،و اختلاف اقدام به شکستن ،ظروف ،ویا شیشهٔ درب ،و پنجره ،ویا اشیأ منزل میکند ،آنرا میشود ضد خانوادن نامید؟ اینها کوچکترین نمونه ایست که تخریب کنندگان ،ضد حکومت نیستند ،و دبگر اینکه بعد از چهار دهه تکرار مکررات هی میگوییم انقلاب ،این یعنی تداوم آشوب ،و تداوم تخریب ،انقلاب یک حرکتی بود که به تغیر حکومت انجامید ،و تمام شد؟ مگر اینکه بخواهیم باز نظم کنونی ،وحکومت کنونی را تغیر بدهیم که آری میشود گفت انقلاب ،،،،
مردم واقعا از فکر این که اول ماهشان را چطور با این چندرغازها به آخر ماه برسانند خسته اند. با این حقوق ها فقط می توانی زنده بمانی. البته که با کرامت انسانی و احترام انسان نسبت به خودش رابطه مستقیم دارد. شبیه یک زندانی می شوی که فقط حق نفس کشیدن دارد. آقایان مسئولان شش ماه با همین حقوق های بخور و نمیر و در بین مردم زندگی کنند خودشان از خودشان شکایت خواهند کرد. متاسفانه انگار تاریخ در مملکت ما دارد تکرار می شود و طبیعتا قربانی هایش هم مردمند. همین هایی که از شرمندگی خودشان توی خیابان می ریزند.
در هر راهپیمایی و گردهمایی اعتراضی ، با شش دسته روبرو هستیم :
1-عده اندکی همینطوری مریضند و اموال عمومی را تخریب می کنند چه راهپیمایی باشد چه نباشد.
2-عده ای در راهپیمایی اعتراضی وقتی هدف خشونت قرار می گیرند تلافی می کنند در مقابل هیجان و استرس دریافتی از برخورد پلیس را سر اموال عمومی خالی می کنند.
3-عده ای که مخالف گروه معترض (اول) هستند برای تشدید محکومیت گروه اول، سعی در تخریب اموال دارند تا نشان دهند که کار گروه اول است تا در جامعه بواسطه عمل بد، گروه اول تقبیح شوند.
4-عده اندکی دله دزد بدنبال فرصت برای دزدی هستند ،اینها و همینطور عده فرصت طلب . بدنبال ماهی گرفتن از آب گل آلود هستند وسعی دارند با خشن تر نشان دادن راهپیمایی ، توجه بیگانگان و دشمنان ملت را جلب کنند.
5- هسته اصلی راهپیمایی که سعی دارند حرفشان و اعتراضشان توسط دولت شنیده و دیده شود و از تخریب پرهیز می کنند تا رسالتشان مغبون خشونت نشود.
بهتره خیلی از این مشکلات رو از قضر متوسط و قشر متوسط به پایین و سپس قشر پایین بپرسید
قشر متوسط جامعه ، قشریه که خانوادگی در حال کار کردن هستند ( کار براشون هست) اما زندگشیون به یک ثبات نرسیده و برای خودشون و فرزندانشون صبح تا شب استرس دارند و باز هم انرژی و زمان و پول کم میاورند
قشر متوسط به پایین هم زندگی میکنند اما همیشه در استرس از دست دادن کار و دنبال کار جدید گشتن هستن و کارشون مقطعیه و همیشگی نیست و همیشه ذهن درگیره و خیلی اوقات در برابر زن و بچه هاشون سرشون پایینه و همینکه زندگیشون رو بچرخونن و ماشینی بخرن و یه مسافرت سالانه ای داشته باشن تمام تلاششون رو میکنن
اما قشر پایین و به نوعی قشر ضعیف و فقیر جامعه که تعدادشون هم کم نیست اولا که سر پناه ندارن و همینکه بتونن کرایه خونه و چند لقمه ای نون در بیارن و بخورن باید تمام عمرشون رو بدوند . این قشر تعدادشون کم نیست و در خیلی از شهرهای با درامد پایین زیاد دیده میشوند .
اگر این 3 قشری که توضیح داده شد رو با هم جمع کنید شاید قریب به 70 تا 80% جامعه رو تشکیل میدن ،
یعنی 70 تا 80% جامعه با استرس مواجه هستند . شما در بین مردم و خانواده اونها نیستید تا متوجه بشید که مردم چقدر مشکل دارن
حالا من قشر متوسط به بالای خودمون رو در نظر میگیرم که مثلا خانه خوب دارند و حالا میخوایم ببینیم هزینه تفریحاتشون چطوریه ، برای اینکه این خانواده نسبتا مرفه بخواهد برای یک خودروی مناسب و دارای امنیت کافی هزینه کند باید اقلا 100 میلیون تومن کنار بگذارد تا در خودرویی با استاندارد متوسط جهانی بشینند
شما این آمار رو در آمریکا و اروپا اگر بخواید در نظر بگیرید (البته طبق مشاهداتم ) فکر کنم قشری که براحتی بتوانندسوار بر بی ام و بنز و تویوتا و مزدا و ... بشوند نزدیک به 50 60% شاید 70% جامعه باشد یعنی 70% جامعه توان خرید یک خودرویی رو دارند که در ایران بالای 200 تا 300 میلیون باید براش هزینه کنید ( که این برای قشر ثروتمند جامعه مهیاست حتی قسر متوسط به بالا هم براشون براحتی میسر نیست)
پس همینطوری میبینیم که مردم ما حتی در سطح مرفه هم باشند توان خرید خودرویی مناسب در کلاس و پرستیژ جهانی برای حفظ جانشان و رفاه در هنگام مسافرت رو ندارند.
دولتمردان ما تاکنون سال به سال توان مردم ما رو کاهش دادند و در این زمینه مردم ما سرافکنده تر از سال قبل هستند
این مشکل رو مردم ایجاد نکردند ، این مشکل مشکل مسئولین کشور است که نتوانسته اند اقتصاد کشور را از مشکلات نجات دهند و بدتر هر سال این مشکلات بیشتر هم میشود و در آخرین مورد هم سال 1391 بود که توان خرید مردم به یکباره 60% کاهش پیدا کرد
بالاخره صدای مردم جایی باید اعتراض خود را علنی کنند ،
اگر مملکت و اقتصاد در همین سطح بمونه و در آینده رو به رشد باشه که هیچ
اما اگر از این هم وضعیت معیشتی مردم بدتر شود
قطعا مردم دیگر توان این مشکلات را نخواهند داشت
مردم هم باید فشار تحریم را تحمل کنند ، هم فشار مسئولین را تحمل کند و هم شاهد این باشد که برخی دست به اختلاس بزنند و به ریش ملت هم بخندد ،
ان شا الله اقتصاد بعد این رو به رشد باشد
که من از اقای روحانی رئیس جمهور محترم این توان را دیده ام و مطمئنم اگر ایشان از طرف حاکمان حمایت شوند مشکلات را تا حدودی از دوش مردم بر خواهند داشت
ان شا الله خدا یاور حکومت مردمی و اسلامی واقعی باشد
نرخ دلار به هردلیلی سه الی چهار برابر شد این یعنی 300 در صد تورم که ابتدا شدید و با گذشت زمان تاثیر آن کم شد دولت فعلی برای مقابله با تورم ناشی از بالا رفتن نرخ دلار فرض را بر وجود نقدینگی بالا گذاشت و پول کمی به جامعه بابت طرح های عمرانی تزریق کرد و رکود عجیبی به جامعه تحمیل کرد و اجازه هم نداد ارزش دلار از سه هزار تومان کمتر شود. اگر برجام و وعده های آن نبود این اتفاقات 2 سال پیش اتفاق می افتاد.