یه چارلی چاپلین هم نداریم که مثل فیلم «عصر جدید» وضعیت برده وار تو صنایع عصر حاضر رو با زبان نیشدار طنز به نقد بکشه! چسب هل دقیقا آدم رو یاد فیلم عصر جدید میندازه، آدمهائی که باید تند تند پیچ سفت کنن تا از ماشین عقب نیوفتن. کارفرما همه جا و در همه حال با دوربین و تلویزیون داره اونا رو میپاد و اگه لحظه ای استراحت کنن، سرشون داد میزنه! (جالبه، تو این فیلم که مال دهۀ 1920 هست، حتی دوربین و تلویزیون مدار بسته هم پیشگوئی شده!) .. این فیلم منجر به حرکتهای مدنی شد و نگاه جامعه به طبقۀ کارگر و زحمت کش انسانی تر شد، ولی آخر فیلم نشانی از امیدواری دیده نمیشه، و چارلی سرخورده از تمام تلاشی که برای داشتن یه زندگی حداقلی و رسیدن به کرامت انسانی کرده، دست نامزدش رو میگیره و از اون شهر میره!!

من بعد از هفده سال پرداخت بیمه، بعد از اخراج از کار،بخاطر اینکه ظرف مدت قانونی، شکایت نکردم(چون قراردادیِ سازمانی دولتی بودم)نتوانستم از بیمه بیکاری استفاده کنم. این چه عدالتی است

من خودم توی یه بانک دولتی کار میکنم رئیس خیلی راحت به زیردستاش توهین میکنه و خیلی راحت پرداختی کارمند را به بهانه ناراضی بودن کسر میکنه و برای خودش میریزه

یک پزشک اینا را که می خونه پیش خودش چه فکر می کنه؟
احتمالا فکر می کنه نابغه هست که کارانه نجومی میگیره :)

بدتر از اینها کارکنان شرکتی مخابراتند که با همکاران رسمی در یک محل و یک کار را انجام میدهند و چه بسا که همیشه کار نیروهای شرکتی بیش از رسمی هاست اما نصف و یا ثلث حقوق رسمی ها میگیرند و همین مقدار هم همیشه با تاخیر پرداخت میشود تا در حساب شرکتهای خود ساخته مخابرات پول ها بخوابد و آن ها از سودش بهره مند شوند و همیشه هم در پایان هر قرارداد مقداری از حقوق و مزایا و ماموریت های این کارکنان پرداخت نمیشود یعنی به عبارتی خورده میشود . با توجه به شکایات این کارکنان هیچ وقت از اداره کار یا خود مخابرات بازرسی و گشایشی حاصل نشده و در جریان یکی از همین اعتراضات امسال تعدادی از نیروهای شرکتی لرستان و کرمان و آذربایجان اخراج شدند . این است ارج و قرب کارکنان و کارگران .

لطفا به داد بازنشستگان برسید..

این نوع رابطه کارفرمایی دقیقا عین برده داریه.ما در ظاهر آزادیم.اما در عمل برده و زندانی هستیم.نه راه پس داریم نه راه پیش

سلام. در بسیاریاز کشورهای پیشرفته صنعتی دنیا این قوانین البته به غیر از نماز اجباری وجود داره (که البته همین نماز هم صدای شما رو در آورده)(البته بنده هم با نماز اجباری مخالفم) و همین عامل قانونمندی و نظم پیشرفت اجباریشون شده. مثل قوانین راهنمایی و رانندگی که با زیاد شدن جریمه ها و کنترل با دوربین قدری عملیاتی شد.
شما باید حقیقت را به طور کامل بیان کنید و همه قوانین و پاداش ها و جریمه های کارخانه را بیان کنید نه فقط یکی دو مورد انتخابی خودتان را.
ما در آخرت پاسخگوی کلمه به کلمه گفتارمان هستیم.
یاحق.

تمام بی عدالتی ها در بخش خصوصی ، از بی عدالتی ها در بخش دولتی سرچشمه میگیرد. بواقع رفتار دولت است که الگوی ملت میشود. به این دو نمونه توجه فرمائید.
نمونه اول : یک زمین دار بزرگ با حدود 750 هکتار زمین میاید و با همکاری جهاد کشاورزی و اداره ثبت املاک و ... زمین را به صورت مشاع به خلق الله میفروشه در قطعات دویست متری و چند ده میلیارد به جیب میزنه و مردم به امید اینکه این زمین توسط ثبت دارای سند منگوله داره فکر میکنند برای فرزندان خود آینده ای درست کرده اند که بدبختی های خودشون را نداشته باشند و ده ها سال میگذره و هیچ. به اداره ثبت مراجعه میکنی میگه میخواستی چشماتو بازکنی .... یعنی سی هزار نفر پولشون رفت تو جیب مالکی که داره تو امریکا خوش میگذرونه و یک عده که بردن. همه کارا هم ظاهرا قانونی . جالبه که زمین هنوز توسط همون ملاک بزرگ مورد استفاده دیمکاری و چراگاه قرارمیگیره و عوایدی هم دارن.
نمونه دوم : قانون مالیات برارزش افزوده به شرکت پیمانکاری میگه ما از طریق رسانه ها و زدن بنر به شما اعلام کردیم که بیاید ثبت نام کنید و نیامدی و حالا از سال 90 مشمول تشخیص داده شدی و باید همه قراردادهای که داشتی رو ارزش افزوده + جریمه دیر کردش رو پرداخت کنی تا گواهی دریافت ارزش افزوده بهت بدم. میگی بابا بیمه و مالیات رو که دادم و ارزش افزوده هم که نگرفتم که بدیم به شما گواهی رو بدین تا از این به بعد بگیرم و بریزم تو جیب شما . میگه نه اول مفاسا کن بعد گواهی بگیر. حالا برو فرش زیر پا تو بفروش تا بتونی جواب بدی.

این که خوبه وزارت صنعت معدن و تجارت اشخاصی را که تماما از دانشگاه شریف و امیرکبیرن به صورت ساعتی مشاوره ای چند ساله استخدام کرده که نه حقوق درستی ، نه مزایا نه سنوات نه پاداش و نه بیمه درستی دارن. اینجا که قلب دولته اینه. بعد شما از بخش خصوصی چه انتظاری دارید