کلا باید دانشجویان ما به آموزش زبان فرانسه و آلمانی بیشتر اهمیت بدن.در طول سالها من دیدهام که آنهایی که زبان دوم آلمانی یا فرانسه بلد بودند به راحتی بورسیه از آن کشورها میگرفتن و در مقاطع مختلف تحصیلی ادامه میدانند ولی برای انگلیسی زبانها فقط دانشگاه پولی وجود دارد و بورسیه منوط به نخبه بودن آنهم در مقاطع کارشناسی ارشد است. اصولا انگلیس و امریکا با ترویج زبانشان فقط به فکر پول درآوردن هستند برای مراکز آموزشی خودشان که الزاما همه آنها هم خوب نیستند
در زمانی که عصر ارتباطات نام دارد و تجهیز نمودن نیروی انسانی کشور با اولین ابزار ارتباطات یعنی "زبان" دراولویت همه کشورها مخصوصا کشورهای همسایه و رقبای منطقه ای ما قرار دارد، تأکید بر ممنوع بودن آموزش متداول ترین زبان دنیا یعنی انگلیسی، آیا چیزی جز ضربه به منافع ملی کشور در بلند مدت درپی دارد؟
در کشور سوئیس که سه زبان ملی (یعنی آلمانی، فرانسوی و ایتالیایی) دارد، دانش آموزان هر سال را بر یک زبان تأکید می کنند ضمن اینکه زبان انگلیسی را هم به عنوان زبان بین المللی می آموزند.
به راستی برنامه ریزان معظم وزارت آموزش و پرورش، که افت شاخص های آموزشی و فراهم نمودن امکانات آموزش رایگان برای فرزندان کشور، سال به سال مشهود است، برای ارتقای سطح کیفی آموزش زبان انگلیسی فرزندان ما چه برنامه ای دارند؟!