بهتره خیلی از این مشکلات رو از قضر متوسط و قشر متوسط به پایین و سپس قشر پایین بپرسید
قشر متوسط جامعه ، قشریه که خانوادگی در حال کار کردن هستند ( کار براشون هست) اما زندگشیون به یک ثبات نرسیده و برای خودشون و فرزندانشون صبح تا شب استرس دارند و باز هم انرژی و زمان و پول کم میاورند
قشر متوسط به پایین هم زندگی میکنند اما همیشه در استرس از دست دادن کار و دنبال کار جدید گشتن هستن و کارشون مقطعیه و همیشگی نیست و همیشه ذهن درگیره و خیلی اوقات در برابر زن و بچه هاشون سرشون پایینه و همینکه زندگیشون رو بچرخونن و ماشینی بخرن و یه مسافرت سالانه ای داشته باشن تمام تلاششون رو میکنن
اما قشر پایین و به نوعی قشر ضعیف و فقیر جامعه که تعدادشون هم کم نیست اولا که سر پناه ندارن و همینکه بتونن کرایه خونه و چند لقمه ای نون در بیارن و بخورن باید تمام عمرشون رو بدوند . این قشر تعدادشون کم نیست و در خیلی از شهرهای با درامد پایین زیاد دیده میشوند .
اگر این 3 قشری که توضیح داده شد رو با هم جمع کنید شاید قریب به 70 تا 80% جامعه رو تشکیل میدن ،
یعنی 70 تا 80% جامعه با استرس مواجه هستند . شما در بین مردم و خانواده اونها نیستید تا متوجه بشید که مردم چقدر مشکل دارن
حالا من قشر متوسط به بالای خودمون رو در نظر میگیرم که مثلا خانه خوب دارند و حالا میخوایم ببینیم هزینه تفریحاتشون چطوریه ، برای اینکه این خانواده نسبتا مرفه بخواهد برای یک خودروی مناسب و دارای امنیت کافی هزینه کند باید اقلا 100 میلیون تومن کنار بگذارد تا در خودرویی با استاندارد متوسط جهانی بشینند
شما این آمار رو در آمریکا و اروپا اگر بخواید در نظر بگیرید (البته طبق مشاهداتم ) فکر کنم قشری که براحتی بتوانندسوار بر بی ام و بنز و تویوتا و مزدا و ... بشوند نزدیک به 50 60% شاید 70% جامعه باشد یعنی 70% جامعه توان خرید یک خودرویی رو دارند که در ایران بالای 200 تا 300 میلیون باید براش هزینه کنید ( که این برای قشر ثروتمند جامعه مهیاست حتی قسر متوسط به بالا هم براشون براحتی میسر نیست)
پس همینطوری میبینیم که مردم ما حتی در سطح مرفه هم باشند توان خرید خودرویی مناسب در کلاس و پرستیژ جهانی برای حفظ جانشان و رفاه در هنگام مسافرت رو ندارند.
دولتمردان ما تاکنون سال به سال توان مردم ما رو کاهش دادند و در این زمینه مردم ما سرافکنده تر از سال قبل هستند
این مشکل رو مردم ایجاد نکردند ، این مشکل مشکل مسئولین کشور است که نتوانسته اند اقتصاد کشور را از مشکلات نجات دهند و بدتر هر سال این مشکلات بیشتر هم میشود و در آخرین مورد هم سال 1391 بود که توان خرید مردم به یکباره 60% کاهش پیدا کرد
این مشکلات از یک طرف بالاخره صدای مردم جایی باید اعتراض خود را علنی کنند ،
اگر مملکت و اقتصاد در همین سطح بمونه و در آینده رو به رشد باشه که هیچ
اما اگر از این هم وضعیت معیشتی مردم بدتر شود
قطعا مردم دیگر توان این مشکلات را نخواهند داشت
مردم هم باید فشار تحریم را تحمل کنند ، هم شاهد این باشد که مسئولین دست به اختلاس و به ریش ملت هم بخندد ،
ان شا الله اقتصاد بعد این رو به رشد باشد
که من از اقای روحانی رئیس جمهور محترم این توان را دیده ام و مطمئنم اگر ایشان از طرف حاکمان حمایت شوند مشکلات را تا حدودی از دوش مردم بر خواهند داشت
ان شا الله خدا یاور حکومت مردمی و اسلامی واقعی باشد
به نظرم نظارت بر فساد اداری و مالی بیشترین تاثیر رو داره.
چه عیبی داشت همه مردم از حقوق و اموال مسئولین و فرزندانشون و یا حتی اگر لازمه برای شفافیت اموال همه مردم اصلاع داشته باشند.
عمده نارضایتی مردم ..عدم برخورد قاطع با مفسدان اقتصادی هست تا حالا کدامیک از اختلاسگران را اعدام کردن یا کدام بدهکار بزرگ بانکی را اعلام کردن و صدها مورد که متاسفانه شده بلای جان نظام..
منشأ نا آرامیهای اخیر را فقط و فقط باید مردم دانست. چون اگر مردم نباشند اعتراضی صورت نمیگیرد. پس به هر طریق ممکن باید عرصه را بر مردم تنگ کرد و همین سیاست را در پیش گرفت تا دیگر نایی برای اعتراض باقی نماند.
این هم یک تحلیل ناقص و اگر نگوییم یک طرف اما با جنبه های ناقص است. نقش فساد ها در همه دستگاه ها چه دولتی یا غیر دولتی ، نحوه برخورد با ارباب رجوع در جاهایی مانند شهرداری ها و بانک ها و و... بی تاثیر نیست. تجمل گرایی و انباشت ثروت از راه های درست اصلا مذموم نیست لکن رشوه و فساد برای رسیدن به سرمایه برای عوامل دو طرف به شدت مورد نکوهش است. البته در این خصوص نباید به تحلیل های کاملا غیر علمی بر لایحه بودجه دولت برای سال1397 در تلگرام هم غافل بود جایی که خیلی از افراد بدون هرگونه اطلاع و بودجه تنها ارقام آن را کپی کرده منتشر می کردند و این ذهنیت را در مردم ایجاد می کردند که این ارقام میلیاردی و هزار میلیاردی و میلیون میلیاردی سهم شماست که در اختیار دیگران قرار می گیرد
اصل اعتراضات به پدیده شاندیز و موسسات مالی بر می گردد که پول مردم را خوردند. فقط کافی است قیمت خودرو در کشور ما با کشورهای دیگر حتی به دلار مقایسه شود. آیا واقعا مردم حق ندارند از همه چیز برگردند. شما چیزهای خوب را آنقدر گران کرده اید که فقط قشر پولدار به آنها دسترسی داشته باشد. کجای دنیا اینجور است. آقا مردم صد انقلاب نیستند مردم میگن اختلاس نکنید. مردم عدالت اقتصادی و اجتماعی میخوان. اگه تنونید برای مردم این حداقل را مهیا کنید معلوم هست که چهار تا دشمن وارد ماجرا می شوند. هیچ کشوری دوست ایران نیست. هر کشوری به منافع خودش فکر می کند و بس. عاقل باشین و بپذیرید که حق با مردم است و با خشکسالیهای وحشتناک باید مدیریت شما بسیار بسیار خدایی باشد تا مددم و کشور آسیب نبیند.
فکرت دنیا غلط ، اندیشه عقبی غلط / کار ما بیچارگان اینجا غلط ، آنجا غلط .
ما کتاب جنگ هفتاد و دو ملت خوانده ایم / خط غلط ، معنا غلط ، املا غلط ، انشا غلط .
نهادهای زیر مقصرند:
1- دولت سابق: سیاست های اشتباه اقتصادی و دادن مجوز به صاحبان موسسات مالی، تباه کردن سرمایه های کشور با سیاست های پوپولیستی، دادن یارانه بیش از توان (45 هزار تومانی به جای یارانه 18 هزار تومانی).
2- قوه قضاییه: بدلیل کوتاهی در برخورد با اختلاس گران و افراد فاسد.
3- بانک مرکزی: بدلیل کوتاهی در نظارت بر موسسات مالی
4- مخالفان دولت مانند اصولگرایان تندرو، روزنامه کیهان، خبرگزاری فارس، رجانیوز، ائمه جماعت برخی مساجد، برخی کانال های تلگرامی ، برخی طرفداران آقای رییسی، نشریه عبرت های عاشورا نماز جمعه، به خاطر سیاه نمایی و تخریب بیش از حد دولت.
5- وزیر بهداشت: بدلیل بار مالی سنگین طرح سلامت و حقوق های نجومی پزشکان متخصص که منجر به ورشکستگی بیمه ها و شرکت های داروسازی شده است. پرداخت کارانه چند ده میلیونی به پزشکان متخصص در حالیکه اوراق بدهی سلامت منتشر می کند!!
6- دولت: بدلیل افزایش هزینه های جاری و افزایش حقوق نامتعارف برخی شرکتهای دولتی و حقوق های نجومی.
7- دولت: تمایل دولت به قراردادهای خارجی به جای تکیه بر توان داخل. مثل قرارداد با شرکتهای فرانسوی، کره ای ، روسی، چینی، ایتالیایی. مثل راه آهن، خودروسازی، ... در حالیکه فرانسه پلیس بد مذاکرات و پناهنده منافقین، مدافع عربستان و اسراییل است.
قشر متوسط جامعه ، قشریه که خانوادگی در حال کار کردن هستند ( کار براشون هست) اما زندگشیون به یک ثبات نرسیده و برای خودشون و فرزندانشون صبح تا شب استرس دارند و باز هم انرژی و زمان و پول کم میاورند
قشر متوسط به پایین هم زندگی میکنند اما همیشه در استرس از دست دادن کار و دنبال کار جدید گشتن هستن و کارشون مقطعیه و همیشگی نیست و همیشه ذهن درگیره و خیلی اوقات در برابر زن و بچه هاشون سرشون پایینه و همینکه زندگیشون رو بچرخونن و ماشینی بخرن و یه مسافرت سالانه ای داشته باشن تمام تلاششون رو میکنن
اما قشر پایین و به نوعی قشر ضعیف و فقیر جامعه که تعدادشون هم کم نیست اولا که سر پناه ندارن و همینکه بتونن کرایه خونه و چند لقمه ای نون در بیارن و بخورن باید تمام عمرشون رو بدوند . این قشر تعدادشون کم نیست و در خیلی از شهرهای با درامد پایین زیاد دیده میشوند .
اگر این 3 قشری که توضیح داده شد رو با هم جمع کنید شاید قریب به 70 تا 80% جامعه رو تشکیل میدن ،
یعنی 70 تا 80% جامعه با استرس مواجه هستند . شما در بین مردم و خانواده اونها نیستید تا متوجه بشید که مردم چقدر مشکل دارن
حالا من قشر متوسط به بالای خودمون رو در نظر میگیرم که مثلا خانه خوب دارند و حالا میخوایم ببینیم هزینه تفریحاتشون چطوریه ، برای اینکه این خانواده نسبتا مرفه بخواهد برای یک خودروی مناسب و دارای امنیت کافی هزینه کند باید اقلا 100 میلیون تومن کنار بگذارد تا در خودرویی با استاندارد متوسط جهانی بشینند
شما این آمار رو در آمریکا و اروپا اگر بخواید در نظر بگیرید (البته طبق مشاهداتم ) فکر کنم قشری که براحتی بتوانندسوار بر بی ام و بنز و تویوتا و مزدا و ... بشوند نزدیک به 50 60% شاید 70% جامعه باشد یعنی 70% جامعه توان خرید یک خودرویی رو دارند که در ایران بالای 200 تا 300 میلیون باید براش هزینه کنید ( که این برای قشر ثروتمند جامعه مهیاست حتی قسر متوسط به بالا هم براشون براحتی میسر نیست)
پس همینطوری میبینیم که مردم ما حتی در سطح مرفه هم باشند توان خرید خودرویی مناسب در کلاس و پرستیژ جهانی برای حفظ جانشان و رفاه در هنگام مسافرت رو ندارند.
دولتمردان ما تاکنون سال به سال توان مردم ما رو کاهش دادند و در این زمینه مردم ما سرافکنده تر از سال قبل هستند
این مشکل رو مردم ایجاد نکردند ، این مشکل مشکل مسئولین کشور است که نتوانسته اند اقتصاد کشور را از مشکلات نجات دهند و بدتر هر سال این مشکلات بیشتر هم میشود و در آخرین مورد هم سال 1391 بود که توان خرید مردم به یکباره 60% کاهش پیدا کرد
این مشکلات از یک طرف بالاخره صدای مردم جایی باید اعتراض خود را علنی کنند ،
اگر مملکت و اقتصاد در همین سطح بمونه و در آینده رو به رشد باشه که هیچ
اما اگر از این هم وضعیت معیشتی مردم بدتر شود
قطعا مردم دیگر توان این مشکلات را نخواهند داشت
مردم هم باید فشار تحریم را تحمل کنند ، هم شاهد این باشد که مسئولین دست به اختلاس و به ریش ملت هم بخندد ،
ان شا الله اقتصاد بعد این رو به رشد باشد
که من از اقای روحانی رئیس جمهور محترم این توان را دیده ام و مطمئنم اگر ایشان از طرف حاکمان حمایت شوند مشکلات را تا حدودی از دوش مردم بر خواهند داشت
ان شا الله خدا یاور حکومت مردمی و اسلامی واقعی باشد