افسر باتجربه نفتکشم. 4 سال بورسیه بودم و 16 سال دریانوردی کردم. دچار دیسک کمر و گردن شدم. حاضر نیستن، شرایط جسمیم رو در نظر بگیرن و یه قسمت مناسب دیگه از تجربیاتم استفاده بشه و حقوقم قطع شده و تهدید به تسویه شدم. اما میبینی که افراد سفارش شده با مدرک نامربوط و نداشتن تجربه دریانوردی، با نامه فلان نماینده و فلان ارگان، در انواع پست های پایین تا بالا یک در میون، مشغولند . به شخصه در سه تا اتش سوزی حضور داشتم. اگه شرکت واقعا خصوصی بود و افراد زبده و باتجربه و اگاه سر کار بودن، با همون اتش سوزی اولی که حضور داشتم، یه فکر اساسی برای جلوگیری از اتفاقات شوم بعدی و جلوگیری از تلفات و نابودی سرمایه و ابروی شرکت میکردن. با کوچکترین ارزیابی و تحقیق از تحصیلات و تجربیات پرسنل ستادی نفتکش متوجه میشید که چه خبره.....
لطفا در رابطه با شرکت های زیر نیز بررسی مشابهی انجام داده (با پول چه اشتخاصی ساخته شده و با چه روندی واگذار شده اند-موضوع شفافیت مالی و گزارش های مجامع عمومی آنها و مطابقت آنها با واقعیت) و رسالت روزنامه نگاری خود را آشکار سازید:
1- شرکت رجا
2- خطوط کشیرانی جمهوری اسلامی ایران
3-پتروشیمی آبادان
4-نیروگاه حرارتی طوس
5- نیروگاه حرارتی تبریز
6- پتروشیمی امیرکبیر
7-پتروشیمی خراسان
8- پتروشیمی فجر
تو این شرکت، مظلوم تر از دریانورد، خودشه. پس از 16 سال دریانوردی و حضور در سه تا اتش سوزی، با دیسک کمر و دیسک گردن، قطع حقوق شدم و تهدید به تسویه شدم.... کسی که سهم خودش رو از پویا بودن ماموریت کشتی عا، در راستای اهداف اصلی این شرکت ادا کرده و حالا که دچار کاهش توانایی اجرایی در کشتی ها ناشی از امراض جسمی و روحی شده، به حال خودش را شده و بعد از 16 سال حتی یک مسئولیت ساده هم بهش محول نمیشه. حقوقم قطع شده و مجبورم هزینه های درمان و معیشتم رو با مسافرکشی تامین کنم درحالیکه، افراد سفارش شده از ارگان های دیگه، بعضا با مدارک نامربوط و بدون تجربه دریانوردی در همه جای پست های ستادی، فقط حضور فیزیکی دارن و سعی میکنن با شانس و اقبال روز کاریشون رو به شب برسونن. امار گیری کنید ببینید چند حادثه اتش سوزی ، تصادف و .... قبل از سانچی وجود داشته که به روش پنهانکاری مرهم گذاشته شده.