مذاکره کردن به خودی خود هیچ اشکالی نداره. اتفاقن مذاکره در رو به روی حل خیلی از مسایل باز میکنه، مساله اصلی این هست که مذاکره رو از منظر قدرت و با پشتوانه محکم و منطقی انجام بدیم و هدفمون گرفتن نهابت امتیاز باشه. ایران باید برجام رو کاملن تمام شده بدونه و به هیچ وجه به برجام برگشت نکنه، در ضمن در تمام مجامع چنان برخورد کنند که آمریکا قابل اعتماد جهت هرگونه مذاکره ای نیست. با این منطق مجبور خواهند بود برای کشیدن ایران پای میز مذاکره بیشترین امتیاز رو بدن. ایران تکنولوژی ساخت موشک رو در اختیار داره و هرزمان بخواد مجدد میتونه فعالیت های خودش رو شروع کنه، در عوض از فرصت مذاکره اخیر میتونه برای تقویت بنیه دفاعی استفاده کنه، مثلن درعوض محدود کردن فعالیت موشکی، تقویت بازسازی نیروی هوایی، پدافند و دفاع دریایی رو بخواد مثل دریافت هواپیماهای پیشرفته نظامی، یا کشتیها و تجهیزات زمینی در جهت موازنه قوا در منطقه. به هر حال تقویت بنیه دفاعی و ایجاد موازنه، ارزش متوقف کردن بخشی از فعالیت موشکی رو داره. فقط مساله این هست که در این مورد از کارشناسان کارکشته و زبده استفاده کنند، نه مثل خرید اس ۳۰۰ که طی معامله انجام شده کارشناسهای ما به جای خرید سامانه پیشرفته تر اس ۴۰۰ که به ترکیه و قطر فروخته شد سامانه اس ۳۰۰ رو خریدند. در کل باید از نقاط ضعف خودمون در برجام درس بگیریم، مذاکره کنیم و اینبار دست بگذاریم دقیقن روی نقاط ضعف اونها در برجام، مثل برداشته شدن کامل تحریمها قبل از هر گونه اقدامی از طرف ایران( به دلیل غیر قابل اعتماد بودن طرف مقابل از نظر ما)، تحویل و تقویت بنیه دفاعی ایران قبل از هر گونه توقفی در زمینه توان موشکی و غیره.... به هر حال چیزی که محرز هست، توان موشکی تهاجمی ایران غرب رو دچار ترس هرچند خفیف کرده و اینبار مجبور هستند امتیازات واقعی بدهند. حتی اگر مذاکرات نتیجه ای دربر نداشته باشه، خود صرف ورود به مذاکرات و کش و قوس دادن به آن، چندین سال زمان رو جلو خواهد برد که همین خرید زمان، موجب تغییر دولت ها شده و دولت بعدی آمریکا به طور قطع مانند این اعجوبه ترامپ نسبت به مسایل برخورد نخواهد کرد و در هر حال برنده اصلی ایران خواهد بود.
سردم داران استكبار جهاني فكر كردن كه ايران إسلامي مثل ليبي يا سوريه است كه هر غلطي خواستن بكنن اگه ما مذاكره كرديم دليل از ترسمون نبوده. ما براي اينده برنامه ريزي كرده واز حق خود دفاع كرديم با اينكه بعضي محدوديتهارو پذيرفتيم اما از حق غني ساري به هيچ وقت نميگيريم زنده باد ايران
به نظر من اول کشور رو اتمی می کردند و بعد پشت میز مذاکره می نشستند خیلی بهتر بود. مملکت توسط پنج کشور اتمی محصور شده ولی آقایون تعهد داده اند که به سوی اتمی شدن نروند! حالا این موضوع مطرح می شه که کدوم کشور بدون دردسر و زحمت و گرسنگی به پیشرفت رسیده. خوب یک مقدار مردم سختی بکشند برای عظمت و پیشرفت کشور. وضعیت مردم ما از وضعیت مردم کشورهای ژاپن و آلمان بعد از جنگ جهانی دوم که بدتر نیست. ولی کو اون روحیه میهن پرستی. آقایون لابد با آه و ناله و نوحه می خوان این روحیه رو بوجود بیاورند که البته نمی شه و جواب نمی ده. باید روحیه میهن پرستی و ایران دوستی و عظمت گرائی ملی رو در این جور مواقع تقویت کرد و به هدف رسید.
آقای کسینجر دیگر با چه زبانی باید برای ما ایرانی ها توضیح دهد که منظور از اتهام ساخت بمب اتم به ایران و مهار توان موشکی کشورمان و تروریست ! اعلام کردن سپاه و تحریم ها و این همه هجمه و دروغ و اتهام بستن به ایران در یک جمله ممانعت از به قول ایشان" احیای امپراطوی ایران است " . درست که ما ایرانی ها با عرض پوزش حافظه تاریخی ضعیقی داریم و فراموش کرده ایم همین اعمال تحریم های سنگین آمریکا و انگلیس بود که در زمان ملی شدن صنعت نفت کمر دولت مرحوم مصدق را شکست ولی نه تا آن حد که فراموش کنیم همین فرزندان این ملت در ارتش و سپاه و بسیج بودند که با انواع سلاح های اهدایی غرب و شرق به صدام جنایتکار دلاورانه از جان و مال و ناموس و خاک میهن دفاع کردند . اکنون نیز با داعشیان حرامزاده سلفی که غرب با دلارهای نفتی اعراب و لجستیک ترکیه برای نابودی منطقه و ایران ساخته بود دلاورانه جنگیدند و انشالله به نابودی کامل خواهند کشاند .
مذاکره کنندگان باهوش ما در برجام خروس قندی را به جای شترمرغ قالب کردند و غربی ها بعدا فهمیدند که اگر برجام را حفظ و رعایت کنند در بلند مدت این آنها هستند که باج سنیگنی داده اند و ایران نیز کمترین ها را داده است. درواقع ما برای چیزهایی تعهد دادیم که هرگز نمیخواستیم و یا برای چیزهایی دوره های چندین ساله را پذیرفتیم که اصلا قرار هم نبود طبق برنامه تا آن تاریخ ها به دنبال آن برویم. پس غربی ها کم کم فهمیدند که در برجام این ایران بود که برد کرد نه آنها، بنابراین دارند نابودش میکنند.
راهبردی رو که کسینجر جلو پای نو محافظه کارها میگذاره دست کم نگیرید. ممکنه برای امروز دنیا صد در صد عملی نباشه. اما نکته اینه که توصیه او حکایت از یک برگ جدی رو نشده روی میزشان دارد. بنابر این قاعده بازی حکم می کند بر اساس برگ طرف مقابل و حسابی که او خودش روی ان باز میکند تمرکز کنی. اما نه در ان حد که از برگهای خودت و سایر برگهای او و از همه مهمتر راهبرد های درست و غلط ممکن بر مینای این برگها غافل شوی.
کسینجر را دست کم نگیرید همانطور که امام علی عمرو عاص را دست کم نمی گرفت.