مگه میشه توی ایران گفتگو کرد؟ تا وقتی بشه کتک کاری و دعوا کرد، گفتگو چرا؟

این اخرین هشدار و اخطار اقای روحانی بود. او می داند ادامه این وضیعت از توان کشور خارج است. از روی دلسوزی برای نظام حرف اخر را زده. در واقع با این گفته ها هم هشدار را داد و هم رسما اعلام کرد از این به بعد مسئولیت از شانه او خالی است. امیدوار باشیم این هشدار شنیده شود.

من اصلا متوجه نیستم ‌. منظور از گفتگوی ملی یا آشتی ملی چیه .
اگر منظورشون به توافق رسیدن دو جناح در مورد گیر ندادن به هم است
اما اگر گفتگو و آشتی با مردمه ، باید بگم مردم از کسی قهر نکردند و نیاز به آشتی ندارند . اونها فقط می خوان برخی به سزای خودشون برسند و برخی پست ها را رها کنند . نیاز به گفتگو هم ندارندو دیگه از حرف شنیدن خسته شده اند ‌.

فکر میکنم یه کم دیر شده برای گفتگوی ملی!

هیچ موجودی زنده ای بر روی کره زمین به اندازه ما بدبخت نیست. ببینید چه قدر بدبختیم که هر مسئول داره ساز خودشو میزنه.

خصوصی سازی بزرگترین اشتباهی است که دولت بر انجام آن اصرار دارد.مدل سیاسی ایران با هیچ کشوری مشابه نیست. در نتیجه مدل اقتصادی که ارتباط تنگاتنگی با مدل سیاسی دارد باید فرق داشته باشد. نمی شود اقتصادی ایران مشابه کشورهای دیگر باشدو مطمئنا اگر بخواهی مدل اقتصادی آنها را اجر اکین دو مدل را از دست می دهیم.مدل ساسی ایران اقتضا می کند بدنه دولت بزرگ باشد، خصوصی ساز نباشد.

آیا حقوق ما ترکها در این گفتگو جای دارد یا فقط بین اصلاح طلب و اصولگرا است

آقای کوه کن میدونند در فضای گفتگوی ملی اکثریت برنده خواهد بود! و وقتی اکثریت حاکم شوند عقلانیت و خرد مرز بین درست و غلط خواهد بود

در بحث گفتگو بین جناحهای که قانون اساسی را قبول دارند خیلی خوب و مبارک هست . در چه موردی بحث کنید . این اختلافات از زمانی بوجود آمد که دولت خواست کوچکتر شده و نود درصد کارهای اقتصادی و فرهنگی و عمرانی به مردم واگذار شود اما در چنین فرایند واگذاری شرکتها و نهادهای موازی کاری در کار دولت ایجاد شده است . پس دولت هر وزارت خانه یک دولت در سایه باز دارد . یعنی کار دولت سبک تر نشده بلکه دوباره همان شرکت ها هستند که به دولت فشار وارد میکنند شما حساب کنید فقط گفتگو و حل همین مشکل چند سال طول میکشد دیگر اختلافات بماند .

در تکمیل فرمایشات کاربر محترم 20.25عرض کنم که فرض کنید طبق قانون بجز دانشگاها و آموزش و پروش و بهداشت و درمان و محیط زیست . بقیه امور را خصوصی کنید یعنی حتی پخش فرهنگ به مردم واگذار گردد در چنین شرایطی با این ساختار شدنی نیست . چون شما حساب کنید ردیف 17 بودجه چندین سال قبل نبود بعدا به بودجه اصافه شد . اگر تمام اینها خصوصی شوند بعد افراد و تحصیلکردهای سفارشی کجا سر کار بروند . بهرحال باید یک سری شرکت ها باشند که آدمهای هم جناحی و هم فکری در آنها سفارش کار بشوند . شرکت های خصوصی هیچ تضمینی جهت استخدام شخصی فقط به حساب تعهد به این و آن قبول نمیکنند آنچه برایشان مهم هست تخصص و بهره وری هست بنابراین خواهر زاده آن و این و ژن خوب را کی استخدام میکنه . مشکل زیاد هست