من شخصا هر وقت ورزشکاران ایران در مقابل اسرائیلی ها مسابقه نمی دادند می گفتم این سیاست را خود اسرائیل در ایران اشاعه داده که ورزشکاراش هیچوقت با ورزشکارای ما روبرو نشوند . اولا حداقل یک بازی انجام نمی دهند یعنی در حکم استراحت است برایشان ! دوم اینکه از یک سد خیلی راحت عبور می کنند اگر یک ورزشکارای باشد که بتواند حریف ورزشکار اسرائلی شود ما با کار خودمان ، او را به هدفش نزدیک کرده ایم . فکر کنید برای یک ورزشکار چقدر هزینه میشود چقدر خودش زحمت می کشد بعد بدون هیچ دلیلی یک باخت در حسابش می اید . شما خوب فکر کنید جز اینکه به این نتیجه برسید که این سیاست را انها توی کشور ما رایج کرده اند به هیچ دلیل دیگری می رسید . فکر نکنید اسرائیلی ها در این در رده های بالا و حساس جاسوسهای زیاد دارند . در ورزش بخصوص ورزش فوتبال که نگو . همش هم کارشان سنگ اندازی ، ایجاد اختلاف ، ایجاد یاس و ناامیدی است . بخدا الان تمام مملکت بسیج شوند که ایران باید مسابقه بدهد در مجامع جهانی شرایط را سهل می کنند که ایران دوباره به تصمیم بازی نکردنش ادامه دهد زیرا این برای انها واقعا یک سود مجانی است .
دقت کنيد که زنجانی محصول همين پنهانی و دزدکی دور زدن تحريم های مسئولين کشور بود!
خواهشا اسلام دين دزدکی و پنهانی نيست.
هدف وسيله را توجيه نمی کند.
مثل مرد بگيد يا علی و بريد تو تشک کشتی. مهم نيست حريفتون کيه.
اونجوری بود که در جنگ با کفار مسلمانان همه بايد مخفی می شدند که با کفار مبادا يک روزی رويارو بشوند و بجنگند.
شديم کاسه داغ تر از اش. خجالت نکشيد و اين اشتباه را هم گردن بگيريد و درستش کنيد.
اصولا اسرائیل کشور ورزشی وورزشکار داری نیست. تعدادمدالهای ان در المپیک مشخص است.سه نوع ورزش در مسابقات دیده میشود- تیمی مانند فوتبال.فردی ویا گروهی منفرد مانند دومیدانی، قایقرانی۳-ورزشهای مقابلهای فرد با فرد مانند کشتی ،بوکس ،شطرنج اسرائیل در ورزشهای تیمی بعلت عدم پذیرش مردم و کشورهای منطقه در اسیا حضور ندارد و مسابقات مقدماتی ان در اروپا است. ورزش سطح بالائی هم در ین موارد ارائه نمی دهد لذا تیم های ایرانی کمتر با مشکل رودرروئی با تیم اسرائیلی مواجه اند.بازیکنان اروپائی ما به ندرت در تیم های اروپائی با این برخورد مواجه اند که پیراهن انها ایرانی نیست.. درمورد ورزش های فردی در مسابقات جهانی مشکلی موجو نیست که هر فرد وگروه خود به تنهائی در مسابقه شرکت میکند ومسابقه دو فرد ویا دو گروه در مقابل هم نیست.در مسابقات مقابله ای این مشکل بااحتمال کم موجود است مانند کشتی که اسرائیل در انها فعال هم نمی باشد.من نمی دانم تا بحال چند بار این مشکل با توجه به تعداد عظیمی از دفعات که ما مسابقه اینگونه ای داشته ایم بوجود امده است.لذا بنظر میرسد برای ایران مقرون بصرفه در هیچ موردی نباشد خود را در مقابل تحریم کلی برای یک بار مقابل با یک ورزشکاراسرائیلی که مطمئنا انسان مقبولی است چون ورزشکار است گرچه زیر پرچم نامقبولی است پس از سالیانی قرار دهد. اگر عدم رودرروئی با ورزشکاران اسرائیلی در یک تصمیم جمعی مثلا توسط کنفرانس سران اسلامی گرفته می شد وهمه به ان متعهد میشدند میتوانست مقبول وکارساز باشد ولی بگونه تنها ایران انهم برای موارد بسیار محدود انتفاع خاصی جز زیان ندارد.ایران میتواند این مشکل را در کنفرانس سران اسلامی مطرح نماید وعلاقمندی انها را به گزینش راه هم اهنگ جویا شود.جناب خادم عنوان بفرمایند تا بحال چند با ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران اسرائیلی مواجه شده اند وچند بار ورزشکاران ایرانی در این پریود مقابل دیگر ورزشکاران قرار گرفتهاند. بنظر من تعداد دفعات مواجه با اسرائیل در مقابل تعداد دفعات حضور در مقابل سایر ورزشکاران قابل اغماض است.لذا توصیه ان است که در این مورد حساسیت نشان داده نشود.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۳:۴۵ - ۱۳۹۶/۱۲/۰۲
آقای محترم دارند در همه وزنها شرکت میکنند برنامه ریزی کردند چرا خودمون رو به خواب بنیم.این حساسیته یا ترس یا رودربایستی
من به سال خارج إز كشور تو يه كشور اروپاي درس خوندم. هيچ وقت يادم نمي ره چند تا فلسطيني بودند كه هميشه پشت سر ايرانيا حرف مي زدند و يه نفرت خاصي إز ايرانيا داشتند. به تبليغات داخلي نگاه نكنيد كشور ما حتي بين كشورهاي دوست محبوب نيست. خودمونم دومين كشور افسرده دنيا هستيم.
فلسطینیه خیلی کارهای دیگه ممکنه انجام بده . مثلا مسلمان مشروب خور ندیدید پس برای خوش آمدن اونا مشروب بخورین . اونا شاید حجاب براشون مهم نباشه پس ما هم کنارش بزاریم . هدف جامعه صهیونیست زده همینه که ما رو به شک بندازن از برنامه های اعتقادی و زیر بنایی که بهش وابسته هستیم . امروز مسابقه میدیم . فردا باورمون میشه که اونا قدیس هستن و این ما هستیم که ظالمیم .
یه سوال مهمی اینجا مطرح میشه. چطور فقط در زمینه های ورزشی یا مشابه اون اسراییل را به رسمیت نمیشناسیم. اما وقتی که مثلا میخواهیم از اون شکایت کنیم به رسمیت بشناسیم. اون موقع که ایران مثلا برای دریافت غرامت ازقراردادهای زمان شاه که ایران بااسراییل بسته بوده، به دادگاههای بین المللی شکایت میکند، مجبور است اسراییل را به رسمیت بشناسد. چون شما که نمیتوانی ازکشوری که حتی موجودیتش را به رسمیت نمیشناسی شکایت کنی. پس یک بام و چند هوا نباشیم. اگر به رسمیت نمیشناسی باید همه جا همینطور باشیم.