تمامی اساتید 60 سال به بالای دانشگاه سراسری و ازاد باید بازنشسته شوند و جای آنها را جوانان دارای علم به روز و تحصیلات عالیه که سالهاست پشت درب هیات علمی مانده اند بگیرند

بنده از تصمیم آقای دکتر فرهاد رهبر برای جایگزینی استادهای به روز به جای استادهای چندشغله حمایت می کنم. بعضی اساتید چندشغله قدیمی داریم که ده تا پست دارند، آن وقت نه نفر جوان فارغ التحصیل به روز، باسواد و توانمند بیکارند. باید به چند شغلی خاتمه داده شود. طرف هم استاد دانشگاه است هم معاون وزیر، عضو ده تا هیات مدیره، نماینده مجلس، عضو هیات رییسه پژوهشگاه، فرهنگستان، .... آن خیلی ها بیکارند.

دانشگاه آراد بی کیفیت ترین دانشگاه هست. چرا سرتون رو در برف میبرید؟ جمع کنید این به اصطلاح دانشگاه را

آش شورتر از این حرفهاست!

دانشگاه ازاد ارده کرده همه ملت رشید ایران را دکتری دهد تا به هر قیمتی است بماند.خطر این دانشگاه برای مملکت بدتر از امریکا و اسراییل است.ای مصلحان ای سپاه ای حاج قاسم ای بسیج ای حوزه فریاد برسید

با سلام،
احتراما: چون اینجانب هم در دانشگاه آزاد و هم دانشگاههای دولتی کار کرده ام این موارد بیشتر در دانشگاه آزاد رخ میدهد نه آموزش عالی کشور.

این گونه نمی شود قصاوت کرد. شاید داور نخست خرده حسابی با دانشجو یا استاد راهنمای دانشجو داشته است در این صورت هیچ گاه نظر ایشان جلب نخواهد شد. اگر چنین بوده حذف داور و داور نبودن ایشان در هیچ پایان نامه ای درست و بدون اشکال است.

تجربه خودم از دانشجویان مقطع لیسانس که در دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی نرم افزار (ارشد مجازی) پذیرفته شده بودند

دانشجویان دانشگاه آزاد :
دانشجویان دانشگاه آزاد پول می دادند مقاله می خریدند و پروژه ای که نیاز به پیاده سازی داشت رو هم به بیرون می دادند تا براشون آماده کنند و برای هر پروژه پیاده سازی 700 هزار تا 1.5 میلیون پرداخت می کردند.
یک تعدادشون هم مشروط شدند و انصراف دادند.

دانشجویان دانشگاه ملی :
دانشجویان دانشگاه ملی متفاوت بودند، یک عدشون مقاله خارجی ترجمه می کردند یک تعداد پروژه هاشون رو بیرون می دادند تا براشون آماده کنه و یک سری هم کلا پروژه های ضعیفی داشتند
تو یک مورد که پیاده سازی وب کراول (موتور جستجوی وب) بود، همشون از زبان های برنامه نویسی مفسری (مثل پی اچ پی و پایتون)!!! استفاده می کردند. اصلاً برنامه نویسی و کامپیوتر رو درک نکرده بودند

دانشجوی علمی کاربردی :
من خودم لیسانس علمی کاربردی داشتم و کلیه مقالات رو خودم می نوشتم و خودم راستی آزمایی می کردم و همچنین کلیه پروژه ها رو خودم پیاده سازی می کردم

این نمونه ای از لیست کارهایی بود که انجام دادم :
- پیاده سازی بانک اطلاعاتی با استفاده از هش (این مورد مقاله بود و من، هم پیادش کردم و هم از عملکرد این سیستم مقاله ایجاد کردم)
- پیاده سازی وب کراول عکس (نوآوری، چون بقیه افراد فقط وب کراول متن داشتند) با زبان برنامه نویسی C (بقیه با زبان های برنامه نویسی مفسری!!!)
- پیاده سازی وب سرویس و الگوریتم - عکسش رو در لینک زیر می زارم
http://s6.uplod.ir/i/00917/3rq343t1x711.png
- پروژه ایجاد CMS
- ماژول نو اس کیو ال دات نت

متعصفانه نمره های مقالات و پروژه های من نسبت به سایرین تفاوتی نداشت و اساتید برای نوآوری و عدم ارجاع مقالات بنده به مقالات اینگیلیسی، تفاوتی قائل نمی شدند.

من در طول 3 ترم ارشد رو گرفتم و نمی دونم بقیه چی کار کردند

این تجربه بنده از برخورد با دانشجویان دانشگاه های مختلف ایران بود

واقعاً جای تعصف داره که کشور ایران عالم بودن رو به پذیرش مقاله در ISI می دونه در صورتی که هر مقاله متوسطی رو هم قبول می کنند و جز خروج ارز هیچ فایده ای برای کشور نداره
کل بخش مقالات تامسون رویترز (ISI) رو میشه با 2 میلیارد دلار خرید.

با تشکر

بابا دانشگاه آزاده . همه کپی پست . کلهم . نسخه چینی دانشگاه سراسری

شبیه به این موضوع در یکی از دانشگاه های دولتی برای من اتفاق افتاد. به عنوان داور نامه ای نوشتم که رساله اکثرا کپی است. علیرغم این جلسه دفاعیه برگزار و اسم بنده را از لیست صورتجلسه حذف کردند.
این وضع باعث تاسف است.