جوابش خیلی ساده است مثلاً همین خبر های خودتون میتونید جوابشو پیدا کنید به طور مثال
کنسرت فرزاد فرزین به دستور دادستان کنسل شد
در مراسم شهرداری در برج میلاد به مناسبت روز زن با چند حرکت نمایشی دختران هفت ساله .........
به هر حال این ها چند تا نمونه بود ولی کلاً مسئولین ما با شادی مخالف هستند متاسفانه
من واقعاً چه انتظاری می تونیم از این مردم داشته باشیم
چه جوری شاد باشند
چون هندی ها به تناسخ معتقدند و بر این باورند که روح آنها پس از مرگ در یک بدن دیگر ادامه حیات خواهد داشت.
بنابراین اگر در این زندگی فقیر و بدبختند کسی را مقصر نمی دانند و به وضع موجود قانعند و شادند به امید زندگی بهتر بعدی
به نطر من در هند اختلاف طبقاتی با شیب ملایم و قابل توجیه است ولی در ایران اختلاف طبقاتی نیست بلکه پرتگاه طبقاتی است و با هیچ چیز قابل توجیه نیست و یک زیر بنای مغرضانه ای دارد
به گزارش خبرنگار ایلنا، کنسرت سبزوار فرزاد فرزین که قرار بود جمعه ۱۸ اسفند طی دو سانس در سالن شهید چمران سبزوار برگزار شود و بلیتهای آن نیز به فروش رفته بود، چند ساعت پیش از آغاز برنامه از سوی دادستانی لغو شد.
حالا فهمیدین چرا مردم ایران افسره هستند. مشت نشانه خروار !!!!!!
از نظر جامعه شناسي شاد و غمگين بودن آحاد يك جامعه علل مختلف دارد كه يكي از مهمترين و موثرترين آنها وجود عدالت و ناعدالتي در جامعه است .
كشور چين و هندوستان دوتا از پرجمعيت ترين كشورهاي جهان را باهم مقايسه كنيد . عدالت و دمكراسي كه در هند حاكم است در چين وجود ندارد لذا رضايتمندي مردم هند از زندگي خيلي بيشتر از مردم چين است .
اصل وجود عدالت و دمكراسي را مي توان به كل جهان تعميم داد و مي بينيم كه مردم هند حتي فقيرترين آنها به وجود عدالت در جامعه ايمان دارند و قبول دارند كه علت نداري آنها دولتمردان و حكومت نيست بلكه خود سستي كرده اند .لذا از كسي و جائي شكايتي ندارند و با وجدان راحت وشاد زندگي مي كنند.