اینهمه شما خوردید یه ذره بزارید به جوانترها برسد

بنده حکایتی در ده سال هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شاهد بوده ام که روایت آن بر وزارت بهداشت است. برای خدمت صادقانه و درستکاری تازیانه میزنند و به سوء استفاده جنسی از دانشجویان و سرقط علمی جایزه می دهند. اینجا رساته آق منگولی هاست.

عجیب است ما در شرکت دولتی که صنعتی هست از دوره دوم دولت اصلاحات، این وضعیت را داریم یعنی هیچ کس بدون پارتی نباید رئیس و مدیری بشود و بقیه را برده این اربابان یا آقازاده ها میدانند!!!یعنی قبلاقانون آزاد بود کمی براساس شایسته سالاری پیش میرفت بعدش اصلاحات قوانین را اصلاح کرد که فقط خودیها وآشنایان مدیران وزارت صنعت و هیئت مدیره ها و مدیران رده بالا و.... باشند و ما شدیم مو!!!!خوبه دانشگاه دیرتر شروع کردن!!!

…خبرهایی مبنی بر جذب آسان و سریع فرزندان هیأت رئیسه دانشگاه ها در مراکز آموزش عالی به گوش می رسد…

اسم اين شاپسرا و ناز خانمها را اعلام كنيد. تأبى جون، حداقل الف ب وار اعلام كن !

این اساتید و اعضا هیات علمی پیر که بر دانشگاه ها چنبره زدن اگر بازنشسته بشن خیلی از مشکلات حله اما متاسفانه بعد از بازنشستگی هم دوباره به کارگیری میشن. خیلی از مشکلات الان این فارغ التحصیلان به خاطر ندانم کاری همین اساتید پیر هست که بدون حساب اقدام به افزایش ظرفیت ها کردند.

ققط آدم های کار نابلد و بی مهارت دنبال و تشنه هیات علمی شدن هستند. بنده فارغ التحصیل دکتری برق دانشگاه تهران هستم و الان حدود ۵ ساله که شرکت دانش بنیانی را در پردیس تهران تاسیس کرده ام که در حال حاضر ۵ عضو هیات علمی شریف و علم و صنعت و ۱۵ نفر کارشناسی ارشد از دانشگاه های معتبر برام زحمت میکشند. الحمدا.. با تولید محصولاتی که داشتیم علاوه بر تحصیل حقوق پرسنلم، حدود ۱۰ برابر حقوق یک هیات علمی با مرتبه علمی استاد کامل درآمد دارم. توصیه من به دوست و برادرم دکتر نقدی و سایر نخبه های کشور اینه که شبیه فعالیت بنده آستین بالا بزنند و علاوه بر خود خیل عظیم جوانان بیکار را با کارآفرینی کمک و یاری بنمایند.
بنظر من نجات کشور به خودباوری جوانان نخبه اون کشور البته به مساعدت مسئولین که خدا را شکر در راس مسئولین رهبری نظام امیدآفرین این عرصه هستند. توصیه من به جوانان نخبه این است که در طول تحصیل آموخته های خود را هدفمند کنند و برای تبدیل دانش خود به محصول و نهایتا کار آفرینی تلاش کنند. به امید اشتغال همه جوانان کشور عزیزم ایران!

وقتتو تلف نکن.
پناهندگی بگیر آمریکا یا افغانستان.

هر کدوم شد برو.
بدو...

با توجه به بیکاری زیاد در جامعه و شرایطی موجود این قضیه برای ایشون دردناک است و تا حدود زیادی حق را می شود داد ولی قانون در این زمینه متفاوته:
- بورس تحصیلی، بورس دانشگاه نیست و بورس وزارت علوم است و یک دانشگاه پس از اتمام بورس به صورت قانونی میتواند عدم نیاز طرف را اعلام کند و وزرات علوم باید ایشان را جانمایی کند و یا تعهد ایشان را ببخشد و آزاد بگذارد.
- بعد از اتمام تعهد بورس دانشگاه الزامی در ادامه همکاری ندارد و میتواند عدم نیا اعلام کند.
- در تبدیل وضعیت به پیمانی به رسمی آزمایشی نیز همین روند جاریست.

اگر این روند علمی و یا بر اثر نیاز باشد این قضیه قابل قبول است ولی اگر مسائل غیر علمی دخیل باشد واقعا جای تاسف دارد.
این قضیه در اکثر نقاط دنیا هم هست و یک هیئت علمی همواره امکان قطع همکاری برایش وجود دارد.

اگر بر شایسته سالاری بود کار به اینجا نمیرسید!

تقصیر خودشه وقتی رم بوده، باز برگشته ایران...