اگر چه ملل منطقه خصوصا ایران با توجه به علل تاریخی بسیار روشن مانند معاهده ننگین گلستان که 12 ایالت ایران از خاک وطن جدا شد و سپس معاهده ننگین دیگر ترکمانچای که بخش عظیم دیگری مانند آزربایجان و نخجوان از دست رفت , توطیه های رنگارنگ شوروی از قبیل تشکیل حزب خاین توده و دسیسه برای تجزیه آزربایجان و کردستان و گیلان و خراسان , از شوروی و اکنون باقی مانده آن روسیه تنفر دارند و این برای همیشه تاریخ در ذهنیت ایرانیان باقی خواهد ماند اما باید اعتراف کرد پوتین مرد بزرگی برای روسیه است و هر ملتی برای داشتن این چنین رهبری افتخار خواهد کرد . او رهبری است که روسیه را از فروپاشی به ابرقدرتی مجدد رساند و میشود به صراحت گفت او ناجی روسیه است . اما آنچه میماند گرایش ملت ایران خصوصا قشر جوان به غرب است ! که بنظر من این پدیده بیشتر از آنکه معلول سیاست فریبکارنه غرب باشد نتیجه عملکرد افتضاح مدیران کشور است . دیگر جوانان ایرانی هیچ گوش شنوایی بر این واقعیت ندارد که ایران ضربات جبران ناپذیری که از غرب خورده اگر بیشتر از روسیه نباشد کمتراز آن نیست . از اشغال ایران گرفته تا تبعید رضا شاه و تحریم کمر شکن ایران در ملی شدن صنعت نفت گرفته تا تحدید قدرت روز افزون ابران ( کافی است فقط مروری داشته باشیم بر سناد توطیه های امریکا بر علیه کشورمان در جلد 8 " اسناد لانه جاسوسی " ) و تحریک عراق و کمک به صدام برای حمله به ایران .