تلویزیون میلی را چند دقیقه دیدم. بسیار دلگیر کننده بود. آخه آقای احسان علیخانی که با برنامه ماه عسل (بخوانید زهر) کام مخاطبان را در طول ماه رمضان تلخ می کنه چرا باید مجری برنامه تحویل سال که جشن است هم باشه؟ ایشان دیگه عادت کرده از مردم اشک بگیره حالا در ماه میهمانی خدا یا لحظه جشن تحویل سال فرقی نداره. آزاد کردن زندانی و دیدن فرزند پس از چندین سال اصلا ایده خوبی برای لحظه تحویل سال نیست. چقدر ایده های نخ نما و ملودرام های اغراق شده به خورد ملت میدهی ای آقای صدا و سیمان!
من سال تحویل شبکه خبر را گرفتم مجری خبر خانم شریفی با همسرش و دو پسر خردسالش شبکه خبر را قرق کرده بود واقعا ما مردم ایران چرا انقدر بدبختیم که سال تحویل هم باید اینها را ببینیم؟دلیل حضور خانوادگی این افراد در یک شبکه چیه ؟ از کارکنان سازمان صدا سیما کسی هست فقط توضیح بده؟
مسئله ناتوانی در برنامه سازی نیست که بتوان گفت با کپی کاری این مشکل برطرف شود. مشکل در اینجاست که در بخش هایی از محافل قدرت در کشور، به ویژه آنهای یکه در صدا و سیما نفوذ دارند، عید نوروز همانند بسیاری دیگر از رسوم ملی ایرانی به مانند نوعی انحراف دیده می شود. قصد کم رنگ کردن تدریجی نوروز و شاید حتی حذف آن است. همه می دانیم که افراد و گرایش هایی خاص تنها به چیزهایی اهمیت می دهند که ریشه های آن به سرزمین های خاص و اقوام خاصی می رسد که جملگی بیرون از ایران قرار دارند. رسومی که لزومی ندارد مذهبی هم باشند، ولی حتما باید ریشه در سرزمین ها و مردمانی خاص داشته باشند. سال ها پیش در روزهای تعطیل نواهای شاد و تبریک مداوم سال نو بارها و بارها از صدا و سیما پخش می شد اما مدتهاست که ساعت تحویل سال قبرستان، میدان های متروکه جنگ و جلسات خوش و بش از صدا و سیما پخش می شود. حتی یک سال در یکی زا شبکه ها درست ساعت تحویل سال چند نفر مشغول صحبت بودند و چند دقیقه بعد از تحویل سال مجری محترم گفتنمد "مثل اینکه چند دقیقه ای است سال تحویل شده است" !!! رویکردی که بهانه ای خوب به دست آن بر آبی ها داده است تا خود را هوادار هویت ملی ایرانی نشان دهند و از قضا نفوذ گسترده ای هم در میان نسل جوانی بیابند که از ماهیت واقعی آنها بی خبر است، و البته طبیعی است که با از خودبیگانگی حاکم در رسانه ملی آنها اینگونه موفق شوند.
ببینید چه پول مفتی میگیرن