فرهنگ و هنر یک ملت را نمیشود دو تکه کرد. چون یک بدنه است که در طول زمان متولد میشود ، متحول میشود و گاها به بلوغ میرسد . نمیتوان بخشی از اعضای این بدنه را از مقطع زمانی مثل انقلاب برید و دور انداخت . حیات این بدنه وابسته به پایه هایش است و بریدن مغرضانه این پایه ها منصفانه نیست. بهتر است نقاط قوت و ضعف سینمای قبل از انقلاب ایران را با توجه به امکانات و فرهنگ آن زمانه بررسی کرد. از حق نگذریم که در کنار برخی فاکتور ها مثل رقص و آواز که در فیلم های آن زمان برای جلب مردم به دیدن فیلم ها بوده ، نقش اثرگذار کاراکترهای منفی و مثبت که در تقابل با هم و با به سرانجام رساندن قصه ها سعی داشتند اصول اخلاقی را به مردم آموزش دهند نباید نادیده گرفت. این خصوصیتی است که در فیلم های امروزی کمتر دیده میشود.