متاسفانه وقتی که گرفتن مدرک مثل آب خوردن شده و یارو دانشجوی دکترای وخودش دانشجوی فوق لیسانس داره و.. نتیجه همینه و همه دکتر هستن واعتماد به بنفس هم که مادر زادی دارندوپراز برنامه و توانمندی ، حالا اگه مدرکشونو بررسی کنی میبنی که در ضمن تحصیل صداها مسئولیت سیاسی - اقتصادی و... در کشور برعهده داشتند.یادم میاد که بنده در سال 64-69 دانشگاه شیراز لیسانس فیزیک میگرفتم .آنجا یک دکتر ثبوتی بود که دانشجوهای فوق لیسانس میبایست از ساعت 8 صبح لغایت 7 غروب در دانشکده وکتابخانه بودند.حالا شما مقایسه کن آن بنده خدا فوق لیسانس میگیره و این مدیران نابغه هم فوق لیسانس میگیرند.

ضمن تشکر از تابناک جهت منعکس نمودن مشکلات و مسائل اساسی مردم. خواهشمندیم برای اثر بخشی و انشالله عمل هر طوری که صلاح می دانند این کامنت ها و نظرات مردم جمع آوری و به مسئولین ذیربط رسانده شود.البته منظورم نه این خبر بلکه کل مطالب کارشناسی که جهت پیشبرد کشور و آرامش و آسایش مردم ذکر می شود می باشد.

باسلام مدیر ثروتمند هیچوقت .نمیفهمند. باورکنید

کشور، مردم و نظام سیاسی اسیر گفتمان های منسوخ شده

در قرن بیستم بخصوص بعد از جنگ جهانی دوم ایدئولوژی سوسیالیستی در حوزه سیاسی و اجتماعی از گفتمان های غالب این دوره تاریخی بود و به عنوان گفتمان تغییر و راه حلی عملی برای تحقق ایده آل های عدالتخواهانه و استقلال طلبانه مورد پذیرش گروه های تحول خواه و انقلابی کشورهای مختلف از آمریکای لاتین، آفریقا، خاور میانه تا شرق آسیا قرار داشت. عمده انقلاب ها، شورشهای مسلحانه، کودتاهای نظامی حتی نهضت های اصلاحی یا در قالب ایدئولوژی سوسیالیستی یا متاثر از ایده های آرمانی این گفتمان سامان می یافت. از ویژگی های اصلی و وجوه سلبی این گفتمان ضدیت با جهان غرب به عنوان نظام سرمایه داری بخصوص دشمنی با کشور امریکا به عنوان سردمدار نظام امپریالیسم و حامی حکام کشورهای جهان سوم بود.

در منطقه خاورمیانه با ظهور صهیونیسم و تشکیل دولت اسرائیل، گفتمان ناسیونالسیم عربی و ناصریسم در کنار ایدئولوژی سوسیالیسم به عنوان گفتمان تغییر در این منطقه مشروعیت پیدا کردد. در این گفتمان نیز علاوه بر اسرائیل، کشورهای غربی و بخصوص امریکا به عنوان حامیان دولیت اسرائیل مورد خشم انقلابیون و تحول خواهان کشورهای این منطقه قرار داشتند. عمده کودتاهای نظامی این دوره در کشورهای عربی دارای گرایش های دوگانه ناسیونالیستی و سوسیالیستی بودند.

اندیشه های انقلابی در ایران در دوره پهلوی بخصوص دهه 40 و 50 (بعد از شکست نهضت ملی و گفتمان ملی گرایی) نیز متاثر از این دو گفتمان بود و با ظهور افرادی همچون دکتر شریعتی نسخه (ورژن) اسلامی این دو گفتمان تئوریزه و به عنوان راه حلی برای تحقق آرمانهای های عدالتخواهانه مورد استقبال جوانان قرار گرفت. حتی پس از پیروزی انقلاب سیطره این گفتمان به حدی بود که دانشجویان مسلمان برای اینکه در ضدیت با امریکا از دوستان چپ خود عقب نمانند دست به اشغال سفارتخانه آن کشور زدند.

با شکست نظام های مارکسیستی گفتمان چپ به عنوان گفتمان تغییر به بن بست تاریخی خود رسید و عمده حرکت های اصلاحی و انقلابی در دو دهه گذشته در چارچوب گفتمان لیبرالیستی یعنی تحقق دموکراسی­ و دستیابی به اقتصاد آزاد سامان یافته است. امروزه دو مرکز اصلی گفتمان چپ یعنی کشورهای روسیه و چین تضاد های ایدئولوژیکی و سیاسی خود با جهان غرب را به حداقل رسانده و علاوه بر روابط اقتصادی دارای سیاسی نسبتا وسیعی هستند. در خاورمیانه هم با اغاز گفت و گوهای صلح بین اعراب و اسرائیل و پذیرش اصل دو ملت - دو دولت از سوی دولت های عربی و فلسطینی ها عملا اصول پایه ای گفتمان ناسونالیسم عربی دچار سستی شده و با سقوط صدام ها و قذافی ها دوره قهرمان بازی های ناسیونالیستی در جهان عرب به پایان رسیده است.
آیا بهتر نیست مسئولیت شکست دولت مستکبر امریکا را به مردم امریکا و وظیفه اصلی تحقق کشور فلسطین را به مردم فلسطین واگذار و منافع ملی کشور، مردم و نظام سیاسی ایران را اولویت قائل شویم؟ و تدبیری اخاذ نماییم که منابع و فرصت های تاریخی توسعه کشور بیش از این از دست نرود؟ از آن گذشته اگر نظام های امپریالیستی و صهیونیستی بر پایه های ظلم بنیان شده اند که بر اساس منطق قرآنی روزی اجل آنها فرا خواهد رسید و از درون متزلزل و به دست خودشان نابود خواهد شد.

من سابقه کار در هر دو بخش خصوصی و دولتی رو دارم ، فقط همین قدر بگم به عنوان یک نمونه در بخش دولتی طی سه سال 100 میلون تومان هزینه طراحی و نگهداری یک سایت بی خاصیت بی بازدید کننده شده بود.
آدم هایی هم که تو این ماجرا نقش داشتند ذی نفع نبودند یا سودی نمی بردند فقط سوء مدیریت داشتند...
این نمونه های سوء مدیریتی رو کنار هم بچینیم میشه وضعیت امروز مملکت.
شاید این ضرب المثل معروف آفتابه لگن هفت دست شام و ناهار هیچی بهترین توصیف بهره وری در سیستم دولتی باشه...

اگر وضع یک عده بدتر میشود در عوض وضع مدیران و بعضی مسولین بالاروز به روز بهتر می شود
مهم این است که وضع یک عده توپ شود چه کسی بهتر از مدیران و بعضی از مسولین

تصمیمات کشور کیفی نیستند فقط دهن پر کن هستند مثل همین شعارهای تو خالی...

حکایت آن بیماری است که خار در دستش فرو رفته بود و می نالید که چرا به هر جای بدنم دست می زنم درد می کند ،
از کسانی انتظار بهبود اوضاع دارید که خود مسبب آن هستند

گفتن مشکلات لزوما معنی اینکه میخواهند حلش کنند یا می توانند حلش کنند نیست چراکه این آب گل آلود برای بعضی مدیران فرصت مناسبی برای ماهیگیری است .
ضمنا دو صد من حرف چو نیم کردار نیست
دو ساعت راجب مشکلات حرف زدن خیلی راحت تر از دنبال حلش رفتن هست ،کسی که بخواهد مشکل را حل کند بجای لطف کردن وقت با حرف دنبال عمل میرود البته که سخته خسته می شوند

روسا اکثرا با پارتی و سطح معلونات پایین از دانشگاههای آزاد و پیام نور هستند