اقتصاد اسلامی که مربوط به سالیان قبل است ،معاملهٔپایاپای گفته میشود ،که پول کاغذی ،وسکه های فلزی در و اکنون پول مجازی در آن جایی نداشت ؟ سکه ها یا از طلا بودند ،ویا از نقره ،وباقی را پشیز میگفتند ؟ و برای معامله از براوات استفاده میکردند ،؟ اغلب معامله ها جنس به جنس بود که تا دهه ۱۳۴۰ هجری شمسی هم در اکثر روستاها ،وشهرهای کوچک مرسوم بود ؟ در بیشتر مناطق ایران تا قبل از ۱۳۳۰ بانکی وجود نداشت ،شهرهای بزرگ مانند مراکز استانها که در آنزمان ۱۲ استان بود فقط یک یا دو بانک ( ملی ،و سپه ) بود آنهم یک شعبه ؟گویی منظور آقای اقتصادان اسلامی برگشت به آن دوران است ،که بزرگترین ابزار ،وماشین ریاضیات چرتکه بود ؟ که شاید هنوز پیر مردانی با سن ،وسال بالای ۸۰ سال در بازار های قدیمی باشند که چرتکه دارند ،واز ابزار روز دنیا بی اطلاع هستند ؟ معاملهٔ پایاپا یعنی سه کیلو گندم میدادی یک کیلو قند میگرفتی و یا پنج عدد تخم مرغ میدادی ،دو مثقال چای ،ودو سیر قند ،ویک عدد قوطی کبریت میگرفتی ؟ تا همین چهل ،پنحاه سال قبل حتی در عروسیها زیورآلات مد نبود نهایت یک حلقه طلا ،ویا نقره برای عروس خانم میگرفتند ؟ و مهریه ،وجهیزیه هم آنچنان مرسوم نبود اما از داماد شیر بها میگرفتند ؟ اکثر شغلها همان شغلهای پدری بود ؟ وختی تا سال ۱۳۳۰ بیشتر مناطق روستایی ،وشهرهای کوچک ،وقصبه ها مدرسه ای نبود ،همان مکتب خانه ،و آملا ها بود که کتاب درس هم عمه جزٔ بود ،ودرس ریاضی هم صیاق بود ؟ چون پولی در بین مردم نبود ،وبانکی هم برای دریافت وام ،و سپرده گذاری نبود ،در نتیجه رباهی هم در کار نبود ،اما بعضی افراد در شهرهای بزرگ بودند که پول نزول میدادند و کار صرافی های امروزی را هم انجام میدادند ؟ تبادل پول هم آنچنان نبود تنها سفرهای مردم ،سفر زیارتی ،بود آنهم به کربلا ،ویا حج ،که تعداد آنها در سال به هزار نفر هم نمیرسید ؟ تا سال ۱۳۴۲ تنها ملاکین ،وخوانین ،وتجار سفر خارجی داشتند که جنس میبردند ،وجنس هم وارد میکردند ؟ آرب اگر منظور بازگشت به شصت ،هفتاد سال قبل باشد میشود اقتصاد اسلامی بدون رباه داشت ؟ ،،،
پاسخ ها
آرش
||
۱۱:۲۸ - ۱۳۹۷/۰۲/۱۵
اینها که شما گفتید اقتصاد اسلامی نیست اقتصاد اسلامی رو شهید مطهری و شهید صدر در کتابهاشون معرفی کردن
در بحث اقتصاد اسلامی خیلی امشب مطالعه داشتم و در این مورد اختلافاتی هم وجود دارد که گروهی میگویند علم اقتصاد و گروهی دیگری به مکتب اقتصادی که در آن به عدالت و رفع بی نیازی و رفع فقر اشاره شده است ولی راه راحل را چنین عنوان کرده اند که ثروتمندان باید از فقرا دستگیری کنند سوال حالا سرمایه داری اینکار را نکرد و از ادامه سرمایه دارشدنش پشیمان شد . انقدر سرمایه دار را بدوشیم تا او هم مثل فقرا شود . این حرفها فقط ایده هست خیلی خوب هست که چنین مواردی را در شهرهای مذهبی اول اجرا کنند و معایب و محاسنش را بسنجند
باید به یک عده آفرین گفت که وظیفه اشون رو درست انجام میدن و مشغول فراری دادن مغزهای این کشور هستند بعدش به دنبال کارشناس های چینی و ژاپنی میرن و با پرداخت هزینه های هنگفت برای حل بحران های مختلف استدعای راه حل می کنن.