بهرحال وقتی سالها صدا و سیما و ارشاد از بزرگان ایران حمایت نکردند به راحتی بیگانگان آنان را می دزدند. کما اینکه مولوی را دزدیدند

جالبه خود اسم شهرهای ترکیه مثل آنکارا، آنتالیا ، آلانیا یا حتی استانبول هیچ کدامی اسامی ترکی نیستند و از زبان یونانی یا روم باستان گرفته شده اند که نشان میده این مناطق در قرن های اخیر ترک نشین شده اند ولی چهره های تاریخی ما را اکثرا ترک زبان معرفی می کنند !

فردا روزی هست که بگند سعدی شیرازی هم ترک بوده

در کتابهای درسی چاپ اوایل انقلاب محل تولد ابوعلی سینا همدان نوشته شده بود و همدان هم یکی از شهرهای ترک زبان ایران است البته با زبان فارسی قاطی شده اند مثل سایر جاهای کشور ( وقتی دولت مرکزی قومیت ها را به حاشیه می راند و آنها را از هویت خود خالی می کند آیا توقع بیش از این دارید؟؟؟این آشی است که خودتان پخته اید...........)

خواب به خیر
زمان ابوعلی سینا دولت ها و کشور هایی بنام ایران و ترکیه وجود ندارند . نسبت دادن این دانشمند بزرگ مسلمان به ملت خاص و تشدید ناسیونالیسم فارسی و ترکی در شرایطی که امریکا و اسرائیل کمر به نابودی همه ما بسته اند مساعدت به فراموشی شیطان بزرگ نیست پس چیست .

چون بوعلی سینا ازبک است ( متولد شهر گورگانج در ازبکستان در جنوب دریاچه آرال) و ازبک ها ترک محسوب می شوند از اینروی چنین چیزی نوشته اند

اشتباه نشود: در پایین مجسمه نوشته شده که "پزشک بزرگ ترک، ابن سینا". در اینجا ترک به معنی ترکیه ای بودن نیست. چون ابن سینا اهل بخارا بوده و این شهر الان در ازبکستان قرار دارد و مردمانش به زبان ترکی ازبکی تکلم میکنند، این عالم بزرگ رو ترک فرض کرده اند که البته خیلی هم بیراه نیست.

با سلام
اگر دقت کنید نوشته شده دانشمند ترک نه ترکیه؛ که حرف درستی است و وی ترک ازبک بوده است. ابن‌ سینا در کودکی اصلاً فارسی و عربی نمیدانست.
شرح احوال وی به قلم خود و شاگردش ابوعبید جوزجانی- فقیه و فیلسوف ترکستان نگاشته شده است.
متن عربی این زندگی‌نامه‌ی خودنوشته در «عیون‌الانباء» اثر ابن ابی اصیبعه آمده است و در آغاز آن میگوید که پدرش از بلخ ایالت وسیعی از تورکستان شرقی بود که در زمان نوح بن منصور به دنبال جنگ‌های تورکان با آل سامان به شهر بخارا – مرکز تورکهای ازبک کوچ کرد و از روستای اوزبک نشین افشنه، زن اختیار کرد.
ابوعلی سینا به گفته‌ خودش در روستای خُرمِثین در یک خانواده‌ اصیل ازبک چشم به جهان گشوده است.
و در کودکی همراه برادرش محمود – که پنج سال از او کوچکتر بوده است – به بخارا آمده و در همان‌جا به تحصیل قرآن و ادب پرداخته است.
خود، در همین شرح احوال خود نوشته و می‌گوید که در بخارا مردی سبزی فروش بود که زبان فارسی و حساب هندی میدانست و پدرش او را برای تعلیم نزد آن مرد برد و از اینجا پیداست که وی فارسی و عربی را از نوجوانی به بعد آموخته است.
این مرد سبزی فروش را صاحبان تراجم احوال، محمود مسّاح نامیده‌اند که در بخارا شغل بقالی داشته است.
ابن‌سینا سپس از ابو عبدالله ناتلی نام میبرد که پس از آموختن فارسی و زبان عربی پیش سبزی‌فروش مذکور، به تلمّذ برای او مشغول شده است و در اینجا سخنی دارد بدین مضمون که:
«دیگر هر چه ناتلی می‌گفت، می‌فهمیدم و در درک سخن او سختی نمیکشیدم.»

هیچ شکی به ترک بودنش نیست...

این خبر بدون شک توسط جاسوس اسراییل در تابناک پخش شده فورا شناسایی کنید