مثل زمان جنگ با عراق که بعد از فتح خرمشهر قرار شد اعراب میلیاردها دلار بدهند و جنگ تمام شود، تعلل کنید تا در نهایت از سر اجبار و بدون اندکی منفعت و با تحمل هزاران برابر هزینه مادی و معنوی به تمکین در برابر خواست هایشان مجبورتان کنند!
اگر دنیا دنیای منافع باشد که هست و اگر هژمون غرب هدفش بلعیدن ایران بود و اکنون نابودی ایران, مذاکره تنها ابزاری است تاکتیکی برای رسیدن به اهداف استراتژیک میانی. ترجمه پیشنهاد غرب این است;
اتم را که مفت دادید و تنها کاغذ گرفتید. حال موشک و منطقه را هم بدهید.
درعوض ما(غرب) چه می کنیم؟ رابطه بانکی و سرمایه گذاری و یا انتقال تکنولوژى.؟خیر. و تحریم تا قیامت باقی است زیرا ابزار خوبی است. ما کمک مالی به کشور تحت تحریم میکنیم. معنای واضح ترش این است:ما شما را به گدایی می کشیم. البته ان کمک هم خیال است. چون پولی ندارند که بدهند. حاصل کل این میشود دادن اتم و موشک و منطقه و نابودی اقتصاد ایران به دلیل همین امید به کمک.
از طرف ایران اما عقل چه حکم میکند در برابر این حیله گران: مذاکره در شرایط ضعف تنها وضع را بدتر خواهد کرد. به نظر من ایران باید فعالیت های اتمی را دوباره شروع کند و ازبرجام خارج شود البته بدون جنجال.
نقطه ضعف ایران تنها اقتصاد است و ان را باید از داخل درست کرد. روی نقاطی دست گذاشت که وابستگی به خارج حداقل است. اگر کره شمالی با یک همسایه و صادرات ذغال سنگ ۲۵ سال زندگی کرد و اتفاقن بد هم زندگی نکرد(به حکم عکس های دیروز تابناک) ایران با ۱۵ همسایه و چنین موقعیت استراتژیک و منابع طبیعی و انسانی باید بتواند روی پای خود بایستد.
.فعالیت اتمی هم باید تنها در داخل کوه انجام شود و پراکنده که ریسک حمله هوایی حداقل باشد.
اگر همه اینها به نظرتان حرف مفت بود و خواستید به برجام پایبند باشید لطفن دیگر بیش از این امتیاز ندهید.
دنیا ان تصور حسن روحانی نیست. خیلی خشن تر از ان است که همه چیز بدهی و دل خوش به قول دلار و کمک .
اگر قوی نباشی امریکا و روس که سهل فردا همین امارات هم به ما توسری خواهد زد.
شک نکنید که تن پروری و حواله دادن مشکلات اقتصاد به کمک اروپا فردا جز سیه روزی عاقبتی ندارد.