در تمام دنیا بهترین و پیشرفته ترین مناطق بنادر می باشند در ایران به خاطر پول نفت کویر را آباد میکنند. نفت خوزستان و آب خوزستان را دارند می برند مناطق کویری مانند کرمان و اصفهان را آباد کنند .
تا تصمیم گیری در سطح مدیریت کلان این کشور به این شکل ادامه یابد قطعا در آینده نزدیک ایران دچار بحران های بسیار خطرناکی خواهد شد که نتیجه آن تجزیه و درگیری های داخلی و غیره خواهد بود
پاسخ ها
ناشناس
||
۰۶:۰۰ - ۱۳۹۷/۰۳/۰۷
آب خوزستان؟
حمید
||
۱۱:۲۰ - ۱۳۹۷/۰۳/۰۷
تومغزفندوقی هستی آبی که میکی مال چهارمحال بختیاری هست نه شما بعدا تمام وسایل زندگی تون همه از همین صنعت اصفهان هست پس حرف نفت نزن
با سلام . وقتی فکر میکنند در تهران حلوا خیر میکنند و پول روی زمین ریخته و فقط باید جمع کنند همین میشود . این سودا اگر برطرف شود دیگر کمتر کسی دچار گرانی تهران و مسائل جانبی آن و سایر مشکلات خواهد شد
تا حالا درآمدهای نفتی هر سوء مدیریتی رو پوشونده بوده و یا لااقل اثراتش رو کاهش داده بود. اما با برگشتن تحریمها، چون کشور بصورت باری به هر جهت اداره میشه، بحرانهای زیادی در راه خواهد بود. هر سال دریغ از پارسال.
در سال ۵۵ حدود ۷۰ درصد جمعیت روستایی بود و الان حدود ۷۰ درصد شهرنشین هستند و در بلندمدت این نسبت همانند جوامع توسعه یافته به ۹۰ درصد میل میکند. ۷۰ سال است که در سطح برنامه ریزی کلان به اسم مقابله با مهاجرت با شهرنشینی مقابله شد و نتیجه اش شد شهرنشینی بدون برنامه و حدود ۱۵ میلیون حاشیه نشین. بجای این حرفای صد تا یه غاز؛ واقعیت و روند اجتماعی اقتصادی رو قبول کنید و متناسب با اون برنامه ریزی کنید. الان در انگلیس از ۶۵ میلیون جمعیت ۱۰ میلیون در لندن زندگیمیکنند و مهاجرت زیادی در ۳۰ سال اخیر به لندن شده. ولی چون برنامه ریزی شهری واقع بینانه بود؛ الان مشکل ترافیک و آلودگی ندارند. ولی تهران رو یک جماعت میشینند و هر چند سال طرح جامع تصویب میکنند و یک مرز دور شهر میکشند که داخل این مرز تهران و بیرون هیچی. بعد از یه مدت که ساخت و ساز قولنامه در اونجا شکل میگیره طرح جامع اصلاح میشه و چند منطقه به شهر تهران اضافه میشه. یعنی عملا بجای اینکه طرح پیشرو باشه؛ برنامه ریزان پیرو بساز و بفروشها هستند. طرح مسکن مهر یک طرح فوق العاده بود که دقیقا در جهت درست حرکت میکرد. یعنی ساخت و توسعه شهر در منطقه مشخص که جلوش رو گرفتند.
با انفجار جمعيتي در تهران و كرج احتمال تصرف خانه هاي خالي و احتكاري و بحرانهاي اجتماعي بسيار زياد و بسيار نزديك است مسولين دير بجنبند معضلات حل نكنند ديگه نميشه كاري كرد
قاعدتا برای مهاجرت پله گمشده ای دیده میشود واینکه مهاجرت از روستا به شهر و یا در مرحله بعد. به مرکز استانها (موضوعی که بسیار نادر است) و سپس انتحاب تهران که عموما مهاجرتها مستقیما به پایتخت انجام میشود چرایی مسئله قابل بررسی است
عدم توجه به موضوع آب و اهمیت آن در نقش توسعه پایدار و امنیت می تواند از مواردی باشد که حتی امنیت یک منطقه و کشور را دچار چالش و تهدید کند. قطعا یکی از پیش لرزه ها در این خصوص مهاجرت بسوی مراکز پر برخوردار است . در ده های اخیر دولت های مستقر جهت ابرسانی به مراکز استانی مثل یزد که به کم ابی دچارند سردر گم و بی برنامه بوده است و درک صحیحصی از شرایط اجتماعی نداشته اند . لذا این مسئولیت به عهده بزرگان قوم است که ضمن هدف گذاری برای انتقال اب به استان هایی مثل یزد مردم را به فکر مهاجرت نیاندازند.
تا تصمیم گیری در سطح مدیریت کلان این کشور به این شکل ادامه یابد قطعا در آینده نزدیک ایران دچار بحران های بسیار خطرناکی خواهد شد که نتیجه آن تجزیه و درگیری های داخلی و غیره خواهد بود