گرچه این فرد مرده و دستش از دنیا کوتاه شده ولی خداوند از سر تقصیراتش باید بگذرد با آن فیلمهای کثیفی که قبل از انقلاب بازی کرد و به علت ترسش از مجازات سالها خارج از کشو بسر برد (باید ممنون باشد که او را محاکمه نکرد مانند خیلی دیگر که مورد رأفت قرار گرفتند). باید هم اهالی سینما از وی تعریف و تمجید کنند و از او یک اسطوره بسازند چون شتر مرگ در خانه آنها هم خوابید اما نباید غافل باشند که این اعمال انسان است که در آخرت نتیجه اش مشخص خواهد شد نه به حرف من و شما. فمن یعمل مثقال ذرة خیراً یره و من یمعل مثقال ذرة شراً یره
برخورد با هنرمندان قبل از انقلاب انتقاد پذير است. همه ميدانند و ميدانيم كه فضاي سينما و ساير هنرهاي نمايشي قبل از انقلاب منطبق با أصول و ضوابط حاكم بر فضاي بعد از انقلاب اين عرصه منطبق نبوده و با همان معيارها قابل دوام و ادامه نبوده است. اما برخورد با هنرمندان هم توسط مسئولين سياست گذار در امور فرهنگي هم درست و بجا نبوده. ازجمله اينكه با بعضي از هنرمندان و هنرپيشه هاي سينمائي و تلويزيوني برخوردهاي دو گانه اي شده است. طاهراً بسته به اشتهار و به عبارتي اگر هنرمندي سوپر استار بوده است از جمله زنده ياد ملك مطيعي، براي باز گشت به عرصه بازيگري و يا حتي حضور در عرصه عمومي، سختگيري بيشتر شده تا جايي كه به نوعي ممنوع التصوير يا ممنوع الحضور بوده اند. اينگونه برخوردها كه علي اظاهر ادامه هم دارد به نظر غلط و جاي انتقاد دارد چرا كه اثار بجا مانده از دست هنرمندان بقدري زياد بوده و هست كه امكان حذف ياد و خاطره و يا ممنوعيت حضورشان منتفي است. بخصوص انكه ياد و خاطره و احتمالاً بزرگداشت انها در دل و ذهن مردم علاقمند به سينما و بطور كلي هنر جاي دارد كه ردودن ان امري محال مينمايد.