اقای روحانی و تیم او از ابتدای مذاکرات برجام گل به خودی رو زده بودند
خروج ترامپ گل سوم یا چهارم بود
روحانی برنامه ریزی برای گل های بعدی هم کرده
اما هنوز علنی نشده

تفاوت اصلی این هست که سرمربی فوتبال توان برنامه ریزی و انتخاب حداکثری دارد ولی دولت در ایران اختیارات محدودی دارد و در تمام مسائل دست برتر ندارد.اینجا سر کنسرت هم درگیری داریم.

این تحلیل یک اشکال دارد و آن هم اینکه دولت ایران حداکثر ۲۰ درصد قدرت کشور است و ۸۰ درصد بقیه اش در دست نهادهای دیگر کشور است.

انچه که همگان اعتقاد دارند این است که ایرانی تا اخرین قطره خون خود میجنگد هر زمان مدیر واستاد تیم اقتدار در کار خود داشته باشد بهره وری تیم بالا است عدم دخالت دیگران درتیم باعث موفقیت وبهره وری بالا خواهد بود حالا این تیم فوتبال باشد یا جامعه خانواده یا کشور هماهنگی یکپارچه در تیم اولین حرکت است

یک شباهت هم بین مراکش و دولت هست. اونم اینکه دولت هر چی خورده گل به خودی بوده.

رئالیست گونه یعنی واقع گرا، منطقی این دانشجوی دکتری علوم سیاسی معنی رئالیست هم گویا نمی دونه. مثل دانشجویان برخی دانشگاههای داخلی هست وای بر مملکتی که مسئولانش اینگونه مدارکی داشته باشن

این روزا دولت حرف دست به هر کاری می زنه تا خودش رو به شکلی به بازیکنان با غیرت ایرانی بچسبونه و از این اتفاق فوتبالی بیشترین بهره رو ببره و خودش رو بیگناه نشون بده.
اما واقعیت اینه که این مطلب فقط تفاوت های دولت و تیم ملی ایران بود.
برخلاف دولت حرف، تیم فوتبال برای ما یک افتخار تمام عیار بود و در گفتگو با دوستان غیر ایرانی اونها هم این موضوع رو تایید می کردند.
اما دولت خسته ی ما فقط بلده تقصیر رو گردن این و اون بندازه. خسته مون کردی دولت. این قدر حرف نزن.
اگر راست می گی از این سه سال باقی مونده استفاده کن و یک صدم بازیکنای فوتبالمون غیرت نشون بده. از این حرف زدن ها بهتره.

مقایسه جالبی بود ولی کامل نه

دولت دوتابعیتی نمیخواهیم.

مشکل اصلی مملکت اینه که کسانی که در علوم سیاسی و اقتصادی و کلا علوم انسانی درس میخونند وامانده های رشته های تجربی و ریاضی هستند که دارای حداقل آیکیو و هوش و استعدادند و متاسفانه بدلیل بی سوادی و بی لیاقت بودن توان درک اینکه بفهمند که نمیفهمند را ندارند.