ایران با استرس بالا و دستپاچه بازی کرد، پرتغال خیلی بهتر بازی کرد و ایران آبرومندانه با جام خداحافظی کرد هرچند اگر طارمی اون ضربه آخر رو دقیق تر میزد این ایران بود که برخلاف جریان بازی صعود میکرد، بهرحال دست کیروش و بازیکنای ایران درد نکند فراتر از انتظار تو این دوره ظاهر شدن
أحسنت. آفرين!
دير نيست كه تيم ملي مثل واليبال در صدر بهترين تيم هاي دنيا قرار گيرد. اين تيم با معتادانه بازي را با مركش شروع كرد. با اسپانيا شروع به خودشناسي و هيبت شكندن بزرگان كرد و به خودبارري رسيد. در بازي با پرتغال تا مرز معجزه پيش رفت.... حالا همه ي دنيا به احترام ايران مي ايستند .
٤ سال بعد ديگر هدف رفتن به دور بعد نيست بلكه رسيدن به يك چهارم است... إن شاء الله. كي روش الگوي خوبي است . اسير نژاد پرستي يا وطن پرستي نشد و اداى أمانت را براستي بجا آورد. اميدوارم تيم پرتغال با موفقيت پيش برود. هل جزاء الإحسان إلا الإحسان؟ كي روش يكبار ديگر به جام مي رسد و به هدف خود خواهد رسيد... إن شاء الله...
تیم ملی جوان ما در این دوره عالی بود اما هر تیمی در جام جهانی بخواهد دفاعی بازی کند و روی ضد حمله گل بزند در اینحالت باید چندین موقعیت گلزنی ایجاد کند تا در نهایت یکی دو تاش بره تو گل، نه اینکه صرفا با بازی در عقب زمین خودش و با ضد حمله و با چهار پنج بار حضور در یک سوم ابتدایی زمین حریف توقع داشته باشه در جو و فضای سنگین جام جهانی از چهار پنج موقعیت دو تاش رو گل کنه . بچه ها عالی بودند اما به دلیل تجربه کم در بازیهای بزرگ آن جسارت و خودباوری که برای خیمه زدن در زمین حریف و نگه داشتن حریف در زمین خودش باید داشته باشند را ندارند. با این بضاعت فوتبالی باید سپاسگزار تمام بازیکنان، سرمربی تیم ملی و کادر فنی بود.
متاسفانه جامعه ما از نظر روانی بشدت بیمار هستش می بریم خوشحالیم / مساوی میکنیم خوشحالیم /می بازیم خوشحالیم ، خلص کلام اینه که مردم ما بدجور زیر فشارن خدا به داد همه برسه