دولت م مسئولین محترم یه تکونی به خودشون بدن و اگر خسته نمیشن به فکر ایجاد یک تاسیسات آب شیرین کن با استفاده از برق نیروی خورشیدی باشند . خجالت آوره ..بندر عباس کنار دریای آزاد، چرا آب شیرین کن ندارد؟ آب شیرین کن های جدبد بر اساس فیلترهای نانو کار میکنند. با قیمت خیلی مناسب حتی ارزانتر از تسفیه آب شیرین در می آید. کشورهای عربی با آب شیرین کن (تبدیل آب شور دریا به آب قابل شرب) مشکل خشک سالی کشورشان را از سالها قبل حل کردن. اما ما فقط واگر ۱% از از پولی که آقا زاده ها از جیب مردم برداشتند و تو کشورهای دیگه در حال کیف کردن هستند رو جلوگیری میکردیم و صرف حل این مشکل بسیار بزرگ میشد الان در هوای جهنمی جنوب مشکل بی آبی نداشتیم. به کدامین گناه باید این همه زجر بکشیم. همیشه هم از آینده روشن و از بهشت برین برای مردم میگید. آخه شما چه برنامه ریزی برای حل مشکل آب برای سال بعدتون کردید. مگر از همین حالا نباید بفکر ساخت پروژه ای آب شیرین کن بود که بتوان تا حداقل سال بعد بهرهبرداری کرد. من تا جایی که میدونم هیچ کاری در جهت انجام نشده. یک اختلاس کم می شد مشکل اینها هم حل می شد. 
ظاهرا فعلا برای آقایون انتقال آب به دریاچه ارومیه جهت تفرج عزیزان مهمتر از آبرسانی به بندره اصلا نگران نباشید مسئولین محترم تمام پیش بینی و اقدامات لازم را انجام دادن و آمادگی کامل دارند مثل کشورهای عربی آب شیرین کن ها ی نصب شده در دریا و حاشیه خلیج فارس آماده اند فقط مشکل آقای رئیس جمهور یا معاون اول دانشمندشان اینه که وقت نمیکنند که تشریف ببرند و افتتاح و تبرک بفرمایند !!!!!!!!!! علی برکت اله البته ایشان سرشان شلوغه دارن تنگه میبندن
لعنت به اسرائیل ابردزد راه حل ان شیرین کردن اب دریاست.پس تا دیر نشده شروع کنید .زمانی نمانده وزیر نیرو برای تامین آب بندر عباس فراخوان بزند. وزارت خانه و شرکت هدر دولت یازدهم بی حس شد ودر دولت دوازدهم به اغما رفت.
این در حالی است که شواهد بروز تغییرات اقلیمی از دهه 1950 در کره زمین رصد شد و متعاقبا در سال 1988 سازمان ملل اقدام به راه اندازی پانل بین دول تغییرات آب و هوایی، به اصطلاح IPCC با حضور بیش از 2800 دانشمند در رشته های مختلف و از کشور های مختلف برای شناسایی عوامل و نیز روند تغییرات اقلیمی نمود.
از سال مذکور هر چند این پانل جهانی بطور مرتب اقدام به ارایه گزارشات جهانی و نیز توصیه های منطقه ای مدیریت منابع آب نمود ولی طی 3 دهه گذشته بواقع هم طراحان و هم مسئولان توسعه سازه ای ما، با این پانل و نظرات جهانی آن ، به عمد و یا به سهو، بیگانه بوده اند. نتیجه آنکه با همان دیدگاه های منسوخ نیم قرن گذشته، منابع آبی طرح ها برآورد و حجم مخازن سدها و موقعیت آنها تعیین می گردید. حاصل چنین بی توجهی رسیدن به روزگار فعلی، با مخازن سدهای خالی و نیمه خالی و سال به سال در شرایط بحرانی تر شدن، و تبعات عدم پیش بینی بموقع در گزینه های دیگر تامین آب مانند آب شیرین کن ها و کشیدن خطوط انتقال آب از دریاهای آزاد، است.
متاسفانه مدیریت منابع آب عمدتا سازه ای بوده و به گزینه های دیگر، بموقع توجه نشده است.